U našem serijalu o starim zanatima predstavljamo vam obućarski zanat, jedan od najstarijih zanata u Prizrenu. Obućarstvo je zanat pravljenja i popravke obuće.
Ako se vratimo u stara vremena obućari su imali svoje radnje negdje u glavnoj ili vrlo prometnoj ulici. Ti obućari su se nekada nazivali ,,gazde”jer su zajedno sa mušterijom iz nekog modnog magazina ,,skidali” mjeru te pravili kalup i to drveni oko koga bi se radila cipela. Cipelu je obično gradio majstor u zadnjem dijelu radnje dok bi se ,,gazda”družio sa mušterijom.
Cipela se sastojala iz dva dijela, gornji se zvao ,,lice”,a donji ,,đon”. Oba dijela su se radila od čiste kože.
Recimo da su se cipele čistile ,,imalinom”, a imati prljave cipele u ta vremena smatralo se velikom sramotom.
No industrijska proizvodnja je učinila svoje, proizvodnje cipela po vašoj mjeri više nema ili su vrlo rijetki.
Danas se tu i tamo popravi nečija cipela ili se zalijepi poneka potpetica jer je bolje kupiti nove nego popravljati stare cipele.
Trajnost popravljene cipele je relativno kratka.O svemu više saznaćete od jednog od poslijednjih starih majstora ovog zanata Burhana Mati cija se radnja nalazi u starom dijelu grada Šadrvanu,preko puta Sinan-Pašine džamije…
