Tajno su se vjenčali 15. aprila 1952. u vili Dunavka, u Iloku, a kumovali su Aleksandar Ranković kao mladoženjin kum i general Ivan Gošnjak koji je bio Jovankin svjedok. Zvanično predstavljanje u svojstvu prve dame, međutim, Jovanka Broz imala je tek godinu i po dana kasnije, 19. septembra 1953. tokom državne posjete britanskog ministra vanjskih poslova Anthony Edena.
Vijest o Titovom vjenčanju sa Jovankom Budisavljević pronijela se svijetom kao prvorazredna senzacija. Svi svjetski listovi pisali su o maršalovoj supruzi kao o stasitoj i lijepoj crnki sa dugom, bujnom kosom i krupnim očima.
“Razlika od 32 godine nije predstavljala nikakvu smetnju među nama. Naprotiv! Na dobar način mi smo se pratili, posebno kada je riječ o slobodnom vremenu: Tito igra bilijar, pa i ja to naučim uz njega. On ide u lov, odličan je strijelac, ali i ja sam u ratu naučila da pucam. Odlazimo u ribolov, mene odlikuje veće strpljenje. Plivamo zajedno, ja bolje od njega. On s vrlo razvijenim osećajem za muziku, ja bez sluha. O politici da se i ne govori: on tako nadmoćan, ali ni ja nisam bila apolitična”, govorila je Jovanka. Ali poznato jei da Tito bio slab na žene i kolale su priče o njegovim vezama sa operskim divama, glumicama, balerinama…
U augustu 1976. dogodio se skandal poslije koga su za Jovaku kola krenula nizbrdo. Naime ona je pratila svog supruga na 5. Samitu nesvrstanih u Kolombu, Šri Lanka, gde se dogodio incident sa Titovom maserkom Darijanom Grbić koji je u svojoj knjizi Jovanka Broz-Titova suvladarka, opisao Brozov lični ljekar (1976-1980) Aleksandar Matunović. Jovanka je tada, po njegovoj tvrdnji, u naletu ljubomore napala mladu maserku, a između njih se ispriječio Tito koji je u jednom trenutku ošamario suprugu. Jovanka je bila toliko bijesna da su se bojali da će da upuca muža.
“I ja sam, kao i Jovanka, bio siguran da je taj šamar bio znak dublje emotivne veze između Tita i maserke. To ubjeđenje zadržao sam za sebe, a Jovanku sam nastojao da ubijedim kako je Titu do Darijane stalo samo zbog toga što ona odlično obavlja svoj posao”, naveo je Matunović.
A da su oboje bili u pravu, postaće jasno ubrzo poslije toga: Jovanka više nije pratila supruga na međunarodnim putovanjima, za razliku od 60 godina mlađe maserke Darijane (kasnije i njene sestre Radojke), koja je čak i za vrijeme Titovog lečenja u Ljubljani tokom posljednjih nekoliko mjeseci njegovog života, provela u maršalovoj neposrednoj blizini.
“Oni su Titu pod vrat prislanjali pištolj i tražili da se razvede od mene, ali on na to nije pristao po cijenu života. Bila sam smetnja, prije svega Stanetu Dolancu, a dobrim dijelom i Nikoli Ljubičiću u namjeri da preuzmu svu vlast u Jugoslaviji skrivajući se iza Tita. Govorili su: Lako bismo mi sa Starim, ali sa Jovankom ne možemo da izađemo na kraj. Dolanc je htio da me se pošto-poto riješi jer sam znala da je bio član Hitlerjugenda i radio za njemačku tajnu službu”, tvrdila je Jovanka Broz.
Novu 1977. godinu ipak su dočekali zajedno, u novosadskom hotelu Park, gde je zabilježen i njihov posljednji, novogodišnji poljubac. Pola godine kasnije, Jovanka se posljednji put pojavila u javnosti kao prva dama, na prijemu upriličenom za norveškog premijera. Te jeseni stavljena je u svojevrstan kućni pritvor i potpuno izolovana od supruga. Josip Broz preminuo je 4. maja 1980. godine, a dozvolu za Jovankino prisustvo na sahrani politička vrhuška je, po njenoj tvrdnji, dala tek pošto je Indira Gandi poručila da neće doći na sahranu ukoliko ne bude prisustvovala i Titova udovica.
“Bog mi je dao divan život pored Tita. Ali, koliko godina mi je bilo lijepo, još više godina bila sam progonjena, mučena i zlostavljana”, rekla je Jovanka Broz 33 godine kasnije Žarku Jokanoviću.
