Ljetno računanje vremena počinje posljednje nedjelje u martu kada se, pomjeranjem za 60 minuta unaprijed, vrijeme u 2 sata 00 minuta 00 sekundi računa kao 3 sata 00 minuta 00 sekundi.
Dakle, ljetno računanje vremena počinje u nedjelju, 26.3.2017. godine, pomjeranjem za jedan sat unaprijed, tako da će se vrijeme u 2 sata 00 minuta 00 sekundi računati kao 3 sata 00 minuta 00 sekundi.
Pomjeranje vremena se uglavnom obavlja u noći između subote i nedjelje, da ne bi izazvalo veće probleme za radno stanovništvo.
Prelazak na ljetno i zimsko računanje vremena prvi put je zabilježen 1916. godine u zemljama na sjeveru Evrope radi uštede energije, jer se period dnevnog svjetla sa ranih jutarnjih časova “premiješta” na večernje. Ljetno računanje vremena u bivšoj Jugoslaviji uvedeno je 27. marta 1983. Od 2002. godine Evropska unija, kao i ostale zemlje u Evropi odredile su da početak ljetnog računanja vremena počinje posljednje nedjelje u martu i završava posljednje nedjelje u oktobru.
Pomjeranje kazaljki uvedeno je uz obrazloženje da se time “produžava” dan, omogućava ušteda u potrošnji električne energije, povećava produktivnost, poboljšava prilagođavanje ljudi i radni dan čini efikasnijim. Pojedini astronomi su protiv vještačkog “produženja” dana, jer smatraju da prirodu ne treba “mučiti”, makar se to pravdalo i ekonomskom računicom.
Ljetno računanje vremena je u posljednje vrijeme došlo pod udar kritike, s obzirom na povećano korištenje klima-uređaja u ljetnim mjesecima, poremećaje spavanja, povećan broj saobraćajnih nesreća kao i velike troškove stalnog podsjećanja javnosti na to da se mora prilagoditi promjeni.
Tako ga je Kina ukinula 1991. godine, Rusija 2011, a Turska ove godine – tako da u skoro cijelom svijetu s izuzetkom država na području Evrope i NAFTA ekonomskog saveza gotovo nitko ne vrši promjenu s ljetnog na zimsko vrijeme i obratno.