Tokom rata u Bosni i Hercegovine koji je trajao od 1992. do 1995. godine jedan od najdramatičnijih objekata koji opisuje sve strahote bilo je upozorenje “Pazi snajper” da bi se tamošnji stanovnici zaštitili od srpskih snajperista.
Tokom rata u Bosni i Hercegovine koji je trajao od 1992. do 1995. godine jedan od najdramatičnijih objekata koji opisuje sve strahote je bilo upozorenje “Pazi snajper” kako bi se tamošnji stanovnici zaštitili od srpskih snajperista.
Sa nepoznatih mjesta srpski snajperisti su ubijali sve što se kretalo ulicama Sarajeva te pritom pravili snimke tih ubistava koje su kasnije prodavali televizijama. Cijeli svijet je putem tih snimaka naučio kako jedan snajperista ubija na hiljade ljudi po ulicama Bosne i Hercegovine, posebno Sarajeva.
Na ulicama Sarajeva u ratu su tamošnji stanovnici stavljali deke, vreće sa pijeskom i tepihe kako bi se zaštitili od metaka srpskih snajperista.
Skoro ista priča se, nakon dvije decenije, ponavlja u Halepu u Siriji gdje na sjevernom djelu grada na samom ulazu stoji velika tabela sa natpisom na arapskom jeziku “Pazi snajper”.
Snajperisti iz redova vojske Bashara al-Assada pucaju na sve što se kreće na području pod kontrolom pobunjenika te tako jedan snajperista zaustavi odvijanje svakodnevnog života u gradu koji broji na milione stanovnika.
Tamošnji stanovnici se na ulicama Halepa na razne načine pokušavaju zaštititi od snajperista, pa tako oko zgrada i kuća postavljaju vreće sa pjeskom i kamenje.
U tom gradu snajperisti obično počinju pucati u ranim jutarnjim satima i nastavljaju vrebati žrtve tokom cijelog dana, a razilaze se u večernjim satima kada ljudi u Halepu mogu slobodnije izlaziti na ulice i kretati se.
Tokom svoga boravka na području gdje su snajperisti vrlo prisutni, ekipa agencije Anadolija je, isto tako, bila meta napada snajeprista dok su pokušavali snimiti pokušaj pobunjeničkog vojnika da uhiti snajperistu.
Prema tvrdnjama snajperista koji su zarobljeni od strane pobunjenika, većina snajperista koji pucaju na stanovnike Halepa su militanti Hezbollaha i vojnici iz Irana.
Unatoč svemu, narod u Halepu pokušava nastaviti sa svakodnevnim životom kao da se u tom gradu ne vodi rat. Ljudi su se navikli na zvukove granata, snajpera, pokušavajući
Ipak, na svakom se koraku primijete tragovi rata pa se tako džamija u starom dijelu grada više ne koristi. Na ulicama je vrlo mali broj ljudi i obično izlaze samo kada moraju, ili u večernjim satima kada idu u trgovinu kako bi pronašli najpotrebnije životne namirnice.
Također, u džamiji hazreti Hamza se za veliki broj muslimana organizuje iftar tokom mjeseca ramazana. Ali, ratni vihor je u samo jednoj noći granatom ispaljenom na džamiju na sjeveru Halepa odnio 12 osoba dok je 50 njih bilo ranjenih.
