Ponovno rađanje rijeke nakon višegodišnje suše posljedica je jakih kiša u planinskim predjelima, udaljenim više kilometara do suve pustinjske oblasti.
Ovaj sušni kraj, kroz koji prolazi široko riječno korito, tokom vijekova je u više navrata bilježio naizmjenične nestanke i povratke rijeke Zin, ali ovo je prvi put da je taj dramatičan i uzbudljiv prizor zabilježila i kamera.
Rijeka je veoma nepredvidiva i od njenog posljednjeg povratka prošlo je več više godina, ali tamošnje stanovništvo ima svoje tradicionalne i neobične metode da predvidi njen povratak. Zbog toga nije nikakvo čudo što se kraj suvog riječnog korita okupio “odbor za doček” predvođen živahnim i simpatičnim psom.
Pustinja Negev je mjesto mnogih zbivanja iz Starog zavjeta, koji opisuje i ovakvo nadolaženje voda. Rijeka Zin je u svoje vrijeme predstavljala granicu drevnog Izraela, a protiče kroz najveći svjetski makteš- jedinstven oblik reljefa koji podsjeća na krater nastao udarcem meteora, dug 40 km i širok izmešu 2 i 10 km, oblika nalik na izduženo srce.
