Tačan broj demonstranata na protestima opozicije u subotu još uvijek nije utvrđen, ali se može reći da su ti protesti bili najmasovniji do sada.
Sa protesta, kao i do sada, zatraženo je poništavanje Sporazuma o formiranju Zajednice opština sa srpskom većinom i Sporazum o demarkaciji sa Crnom Gorom, ali i ostavka Vlade Kosova, nakon što je Ustavni sud utvrdio da sporazum postignut u Briselu o Zajednici nije u potpunosti u skladu sa Ustavom Kosova.
Situacija na protestima je pogoršana kada je grupa demonstranata počela da gađa policiju, koja se nalazila u dvorištu zgrade vlade, molotovljevim koktelima, kojom prilikom je zapaljeno nekoliko prozora zgrade Vlade.
Iako se na kraju protesta većina demonstranata razišla, u centru grada je nastao haos prilikom sukoba grupe demonstranata za policijom. Zapaljena su i blindirana vozila, kontejneri, ispeljena je velika količina suzavca, bilo je i povrijeđenih i uhapšenih.
Vlada je saopštila da su nasilnike predvodili lideri opozicije, dok iz opozicije navode da je to bio najbolji protest od završetka rata na Kosovu, te poručuju da ne odustaju od protesta, a pogotovo ne sada nakon masovnog odziva građana u subotu.
Politikolog Behlul Bećaj kaže da opozicija koristi, iz nacionalnog ugla, osjetljiva pitanja Zajednice i demarkacije, a kako bi svrgnula vlast, a potom se i domogla iste. Međutim, kako navodi, Kosovo bi time dobilo istu konfiguraciju političkih odnosa, jer bi današnja vlast sutra u opoziciji koristila iste metode protesta. Koristiti nešto što ima nacionalni naboj radi političkih ciljeva, kaže on, nije pametno.
„Oba procesa, i Zajednica i demarkacija, jesu na neki način, ne samo međunarodne, već i nacionalne obaveze. A u situaciji kada nije uspostavljeno povjerenje između Albanaca, vlasti i opozicije, teško je onda očekivati uspostavljanje normalnih odnosa između Albanaca i Srba. Prema tome, ovi povodi na neki način utiču negativno na dalji tok ukupnih procesa na Kosovu.
“Moje mišljenje je da izlaz iz ovog stanja nije ići na izbore. Na protestima u subotu nisu samo bili pristalice opozicije, već i partija na vlasti. Ukoliko pitamo Albance da li su za Zajednicu ili za demarkaciju, većina će reći da nisu za to ali to nije racionalan odgovor. Dakle, iskoristiti nešto što ima nacionalni naboj za politički cilj mislim da nije pametno”, navodi Beqaj.
U toj igri vlasti i opozicije najveći su gubitnici građani, mišljenja je Beqaj, ali zbog svega ovoga gubi i Kosovo kao održava.
„Gubimo kao nacionalna zajednica, na neki način se ugrožava i stabilnost regionalnih okvira, jer htjeli mi to priznati ili ne, ovo što se dešava ovdje može imati i domino efekat u regionu, utoliko prije kada znamo koje su namjere određenih stranaka na Kosovu, i koje su namjere određenih stranaka, pa i vlasti, u Republici Srpskoj“, ističe on.
Beqaj smatra da vlast na Kosovu još uvijek nije svjesna da treba da napravi jedan pomak u smislu racionalnog posmatranja svega što se dešava, a da bi njen ostanak značio uvod u novu političku avanturu.
„Najbolje je izbeći i poziciju i opoziciju, a na način formiranja jedne prelazne, ekspertske vlade, pod uticajem države Kvinta, koja bi na neki način relaksirala odnose i stvorila okolnosti za nove izbore. Funkcionisala bi izvjesno vrijeme, godinu dvije, implementirala bi neke međunarodne obaveze, kao što je Specijalni sud, počela bi sa raščičavanjem kriminalaca i nosiocima političkih poluga koji imaju bitan uticaj u procesima na Kosovu. Polako bi se stvorila nova klima kako bi građani normalno izašli na izbore, a u međuvremenu bi možda na sceni izašao i neki novi politički subjekat“, smatra Beqaj.
Iz opozicionog Samoopredjeljenja su rekli da su građani u subotu dokazali da su protiv Vlade koju vodi Isa Mustafa i da traže njegovu ostavku jer ne žele da državu vodi neko ko je prekšio Ustav.
Iz Vlade Kosova su saopštili da je cilj protesta bio nasilno obaranje Vlade i ustupanje vlasti onima koji su zapalili objekat i građali policiju.
Dodali su da Vlada neće popustiti kriminalnim pritiscima, već će raditi dalje na ekonomskom razvoju zemlje, na evrointegracijama i na ojačavanju partnerstva sa SAD-om i EU.
