Snimak ovog događaja iz Nasine Opservatorije solarne dinamike (SDO) prikazuje sunce u ekstremnom ultravioletnom svjetlu, a duga svjetlosna pruga vjerovatno predstavlja posljedicu sunčanih protona koji su preopteretili opremu za snimanje.
Neobična boja nastala je uslijed miješanja vještačkih boja koje se dodjeljuju svakoj talasnoj dužini, a koje solarni fizičari koriste kako bi razlikovali dijelove spektra. Slika prikazuje vrhunac kratke plamene eksplozije, zabilježen u 5:12 po standardnom istočnom vremenu (22:12 po koordinisanom univerzalnom vremenu).
Solarna eksplozija predstavlja provalu svjetla i radijacije iz Sunčeve magnetne atmosfere. Ova energija putuje brzinom svjetlosti, da bi do Zemlje stigla samo pet minuta nakon same eksplozije; na Zemlji je apsorbuje dio atmosfere koji se naziva jonosferom, i to obično predstavlja i kraj priče. Ova eksplozija, međutim, nije bila obična.
Nastala je veoma brzo i izazvala je veoma brz proces raspadanja, objašnjava Aleks Jang, direktor naučnog odjeljenja za heliofiziku u Nasinom Godard centru za svemirske letove. Ova provala energije izazvala je električne struje u jonosferi, koje zauzvrat stvaraju magnetna polja.
Ove brze provale energije izazvale su naglo umnožavanje električnih struja u jonosferi. Sve električne struje stvaraju magnetna polja, a ovo brzo umnožavanje izazvano eksplozijom stvorilo je magnetna polja dovoljno jaka da se mogu izmjeriti sa zemlje. Takvo rijetko umnožavanje magnetnih polja zbog solarne eksplozije naziva se magnetni kroše.
Pošto zagrijevaju i iskrivljuju jonosferu, solarne ekspolozije mogu da utiču na radio-komunikacije, te je stoga NOAA Centar za svemirsku veremensku prognozu upozorio na mogućnost da 5. novembra, na oko sat vremena, dođe do prekida radio-komunikaciej na kratkim talasima.
To je tip komunikacije koji često koriste avioni na dugim letovima, radio-amateri i saobraćanje u kriznim situacijama. Osim ometanja radio-komunikacije, eksplozija o kojoj je riječ nije na drugi način uticla na Zemlju.
