Uoči 24. godišnjice genocida u Srebrebnici devet nevladinih organizacija iz Srbije ocijenilo je u zajedničkom saopštenju da je “sramna i porazna” činjenica da nijedan od zvaničnika Srbije od 1995. godine do danas nije Srebrenicu okarakterisao kao genocid.
Nevladine organizacije su zatražile da “država Srbija poštuje odluke međunarodnih sudova, kao i sudski utvrđene činjenice, da prizna genocid u Srebrenici”, pozvale predsjednika i premijerku Srbije da prestanu da negiraju genocid i druge ratne zločine i zatražile da se “negiranje genocida u Srebrenici kvalifikuje kao krivično djelo, bez ograničavajućih kriterijuma”.
One zahtijevaju da se 11. juli i u Srbiji proglasi Danom sjećanja na genocid u Srebrenici, kao “u cijelom svijetu, posebno u državama i institucijama EU i Savjeta Evrope”.
Napad na Srebrenicu počeo je 6. jula 1995. i završio se pet dana kasnije ulaskom VRS pod komandom ratnog zločinca Ratka Mladića u grad. Mladić je tada televiziji sa Pala izjavio da se nalazi u “srpskoj Srebrenici”, da grad “predaje srpskom narodu” i da je “došlo vrijeme za osvetu Turcima” na tom prostoru.
Holandski bataljon UN bio je stacioniran u enklavi u vrijeme napada srpskih snaga, ali su lako naoružani holandski vojnici, koji su bili pod vatrom i nisu imali podršku iz vazduha, bili prinuđeni da napuste enklavu i prepuste je snagama bosanskih Srba.
Prema optužnicama Haškog tribunala, vojnici pod komandom generala Mladića do 19. jula su organizovano i sistematski ubili oko 8.000 muslimanskih muškaraca i dječaka. Oko 30.000 žena i djece deportovano je za dva dana.
Za genocid u Srebrenici su, između ostalih, optužene vođe bosanskih Srba, tadašnji predsjednik Republike Srpske Radovan Karadžić i general Mladić. Obojica su kažnjeni doživotnim zatvorom, Karadžić pravosnažnom presudom izrečenom u martu 2019. godine, a Mladić prvostepenom iz novembra 2017. godine, na koju su i odbrana i tužilaštvo uložili žalbe.
