Fond ima u vlasništvu 1 posto svjetskih dionica, te nekretnine od Londona do Bostona, i čini Nordijce iznimkom u vremenima kada se većina država bori sa ogromnim dugovima.
Preliminarni brojač na sajtu centralne banke Norveške, koji upravlja fondom, navodi iznos od 5.11 triliona kruna (oko 829 milijardi američkih dolara), što je skoro milion puta više od broja stanovnika u ovoj zemlji, kojih je prema procjenama oko 5.1000.000.
Ovo je prvi put da je iznos u Fondu dosegnuo iznos od 1 milion kruna za svakog stanovnika, rekao je portparol Centralne banke Thomas Sevang.
Naravno, podrazumijeva se da neće svaki Norvežanin imati priliku da troši taj novac ili da ima pristup njemu. Taj novac čuva se za “crne dane”.
“Fond je uspješan u smislu da je parlament odlučio da novac ostavi za budućnost. Postoji mnogo zemalja koji nisu uspjeli da to urade” rekao je Oeystein Doerum, ekonomista iz DNB Markets, vodeće norveške investicione banke.
Na drugu stranu, naftno bogatstvo Norveške učinilo je da država nerado ulazi u reforme ili da smanjuje neke sulude subvencije. Poljoprivredne subvencije, naprimjer, idu farmerima za zagrijavanje štala na Arktiku.
Takvo bogatstvo takođe može imati uticaj i na pojedine Norvežane, koji ne žele da rade.
“Jedna od pet osoba u radnoj dobi prima neku vrstu socijalnog osiguranja umjesto da rade”, rekao je Doerum, usprkos službenoj stopi nezaposlenosti od 3,3 posto.