Sa Krimom koji je trenutno u fokusu cijelog svijeta, čiji je regionalni parlament proglasio pripajanje Ruskoj Federaciji i za 16. mart pomjerio održavanje već najavljenog referendumu koji će ovakvu odluku potvrditi (barem se tako nadaju njegovi pokretači), bilo bi dobro da se pozabavimo ruskim manjinama koje su rasute po cijeloj istočnoj Evropi i Srednjoj Aziji. Krim, ma koliko bio poseban, daleko je od izuzetka. Šta više, u bivšim sovjetskim republikama ostalo je “zarobljeno” čak 25 miliona etničkih Rusa!
Krenućemo od zapada ka istoku. U cijeloj Ukrajini živi ih preko osam miliona, mahom u istočnim oblastima ove ogromne zemlje. Njihova najveća koncentracija je upravo na spornom poluostrvu gdje se nalazi sjedište ruske Crnomorske flote
Značajan broj se nalazi i u Bjelorusiji (skoro 800.000), premda nisu koncentrisani nigdje posebno, ali u baltičkim republikama koje su sada u Evropskoj uniji i NATO paktu: ukupno 1,05 miliona, gdje postoje regioni u kojima su i većina. U Estoniji ih ima 320.000, što čini 24 odsto ukupne populacije, koja mahom živi u prestonici Talinu. U Letoniji ih ima 557.119, što je 26,9 odsto stanovništva; u prestonici Rigi čine 42,3 odsto žitelja, a drugom najvećem gradu, Daugavpilsu su većina pošto ih ima 53,3 odsto. Značajno manje ih je u Litvaniji, gdje ih ima 176.913 odnosno 5,8 odsto.
U Moldaviji ih ima 202.000, i mahom žive u međunarodno nepriznatoj Pridnjestrovskoj Moldavskoj Republici koja se nasilno otcijepila. U Finskoj ih je 51.683.
Srednja Azija, sa druge strane, ima takođe ogroman broj Rusa, posebno u Kazahstanu: u ovoj državi skoro 4,5 miliona, što znači da čine oko trećine ukupnog broja stanovništa. Zanimljivo je da je situacija prije pedeset godina bila potpuno drugačija, pošto su tada bili većina a etnički Kazasi manjina. Posebno su koncentrisani u sjevernim oblastima ove zemlje, kao što možete da vidite na karti priloženoj ispod.
Međutim, ovdje se priča ne završava. Veliki broj Rusa živi i u Uzbekistanu (1,6 miliona), Kirgistanu (604.000), Turkmenistanu (314.000), Azerbejdžanu (144.000), Gruziji i Tadžikistanu gdje se broj kreće oko 68.000).
Cio ovaj prostor, koji je prije sto godina bio dio Ruske Imperije a potom i Sovjetskog Saveza, Rusi inače zovu “blisko inostranstvo”. Da li će poslije Krima i ustavnog olakšavanja pristupanja drugih zemalja ili dijelova zemalja Ruskoj Federaciji ovo postati u nekoj bližoj ili daljoj budućnosti nove ruske “krajine”, ostaje da se vidi.
Nama samo ostaje da se nadamo da svi shvataju da ni jedan komad zemlje nije vrijedan dječijeg plača, majčine tuge i razorenih domova.
