To pokazuje studija koju je u martu proveo Centar za međunarodna klimatska istraživanja (CICERO) u Norveškoj. Bolji kvalitet zraka zabilježen je i u drugim dijelovima svijeta, ali će utjecaj tog faktora, vjerovatno, biti manji u Evropi nego u Kini, smatra Kristin Onan iz istraživačkog centra.
Studija koja nije bila predmet stručne evaluacije, dio je projekta “Iscrpljenost” (EXHAUSTION), koji proučava kako toplota i zagađenje zraka utječu na javno zdravlje s obzirom na globalno zagrijavanje i očekivani rast temperature u Evropi.
“Nikome na smrtovnici ne piše da je umro od zagađenja zraka, kao što je slučaj s koronavirusom. Ali, veliki broj dokaza, zasnovanih na epidemiološkim studijama širom svijeta, govori nam da zagađenje zraka povećava broj umrlih i oboljelih. To je posebno izraženo u slučaju respiratornih i kardiovaskularnih bolesti”, izjavila je Kristin Onan u intervjuu za časopis EU za istraživanja i inovacije “Horizon”.
Prema prvom proračunu do kojeg se došlo u istraživanju, između 50.000 i 100.000 života moglo bi da bude sačuvano ako bi tokom jedne godine zagađenost zraka ostala za 20-30 posto niža od prosjeka, kao što je bilo za vrijeme mjera izolacije.
Podsjećajući na podatke Svjetske zdravstvene organizacije da zbog zagađenja zraka godišnje umru 4,2 miliona ljudi, Kristin Onan ističe da je cilj njenog istraživanja bio da podsjeti da zagađenje ubija ljude svakog dana širom svijeta.
“Već znamo da nivo zagađenosti sada kada ekonomija ponovo oživljava u Kini, vjerovatno, neće ostati na nivou kao tokom izolacije. Ipak, čak su i dva ili tri mjeseca manje zagađenosti zbog mjera izolacije morala imati utjecaj na smrtnost. Koliko tačno, za sada je teško reći”, izjavila je Kristin Onan.
Prema njenom mišljenju, nije nemoguće da je zagađenje zraka moglo da pogorša posljedice pandemije koronavirusa. Život u zagađenoj sredini utječe na stanje pluća i zdravlje čovjeka.
“Poslije epidemije SARS-a 2003. u Kini, provedena je studija koja je pokazala da su stanovnici veoma zagađenih područja, izgleda, bili podložniji ozbiljnijim posljedicama virusa SARS. Činilo se da su oni koji su pogođeni zagađenjem, bili u većoj smrtnoj opasnosti. Nedavna istraživanja o koronavirusu u Italiji i SAD pokazuju slične rezultate”, navodi Kristin Onan.
Za razliku od Kine, gdje je zagađenost mikroskopskim česticama ekstremno visoka, Evropa ima veći problem s azot-dioksidom (NO2). Prema izvještaju Evropske agencije za životnu sredinu, u mnogim većim evropskim gradovima nivo azot-dioksida je tokom trajanja mjera izolacije bio za 20 do 50 posto niži.
Mada je zagađenje zraka mikroskopskim česticama najštetnije po zdravlje, veliko smanjenje koncentracije azot-dioksida u Evropi će, također, vjerovatno imati pozitivne efekte, posebno u slučaju astmatičara.
Iako sadašnje mjere izolacije neće dugo trajati, Kristin Onan vjeruje da ova situacija može pomoći ako ljudi postanu svjesni velikog smanjenja zagađenja i počnu da cijene pozitivne efekte toga na zdravlje “tako da se zahtijevaju strožije politke o zagađenju zraka, i to ne samo od ekoloških grupa nego uopće glasača”.
“Konačno, potrebno je prijeći s fosilnih goriva na čistu, obnovljivu energiju da bi se riješio problem”, istaknula je Kristin Onan.
Prema nedavnom izvještaju Evropske agencije za životnu sredinu, procjenjuje se da je više od 50 posto od 400.000 preranih smrti zbog mikroskopskih čestica PM2,5 u Evropi moglo da bude izbjegnuto da su se potpuno primjenjivale postojeće politike o kvalitetu zraka.
“Strožiji standardi, zajedno sa pojačanim provođenjem postojećih politika, mogu da sačuvaju mnoge živote”, izjavila je Kristin Onan.
