Drvarčani u strahu od vehabija! Osobe bliske vehabijama siju strah u Drvaru!
Ovako su poslednjih sedmica pojedini mediji u Bosni i Hercegovini naslovili tekstove u kojima su objavili alarmatnu informaciju da u šumama oko Drvara “tumara grupa od desetak vehabija, obučenih u maskirne uniforme i naoružanih do zuba”.
Zašto Arapi ne znaju srpski
Dovoljno da se među stanovništo Drvara unese panika i strah, da svi pričaju o vehabijama, da promtno reaguje i lokalna vlast, koja je tim povodom 12. juna održala vanrednu sjednicu Opštinskog vijeća i zaključila kako je “sigurnosna situacija u BiH, nakon posljednjeg terorističkog čina u Zvorniku ugrožena, te da je potrebno da nadležna ministarstva i sve sigurnosne agencije pojačaju stepen angažovanosti u oštini Drvar”.
Predsjednik Opštinskog vijeća Drvara Miroslav Jaglica ispričao je kako je policija na području tog mjesta legitimisala osobe arapskog porijekla, da se pojavio i jedan Egipćanin, kao potencijalni investitor. Još je naveo da svi oni, vjerovali ili ne, nisu znali srpski jezik, te da su navodno “drugačije izgledali u putnim ispravama”.
Iz MUP-a Hercegbosanske županije je, međutim, saopšteno da je bezbjednosna situacija u Drvaru, ali i cijeloj županiji, zadovoljavajuća, te u Drvaru u poslednje vrijeme nije bilo čak ni narušavanja javnog reda i mira.
Portparol MUP-a Livanskog kantona Ivica Vrdoljak potvrdio je da su nedavno na proputovanju na području Drvara bile četiri osobe iz Ujedinjenih Arapskih Emirata, kao i da su te osobe legalno ušle u BiH.
Tresli se se Oštrelj i Klekovača, uzbunili se mještani Drvara, a na kraju od vehabija ni traga ni glasa. Kome je i zašto trebala priča o pojavi vehabija u Drvaru?
Tamošnji ljudi, koji predstavljaju neformalnu opoziciju apsolutnoj vlasti SNSD-a u Drvaru i okosnicu otpora totalitarizmu, koji je ta vlast uspostavila, tvrde da je spin o tome kako naoružane vehabije tumaraju šumama Oštrelja i Klekovače sračunat kako bi se prikrili i marginalizovali stvarni problemi koji muče stanovništvo tog kraja. I kako bi se narod natjerao da govori o vehabijama, a ne o mešetarenjima, lopovluku i drugim nedjelima koje čini lokalna vlast.
“Ubiše nas ovim vehabijama. Ovih dana ja sam prešao 400 kilometara po Klekovači, niti ima vehabija niti ikoga. Samo skreću temu”, tvrdi Mišo Balaban, jedan od onih koje lokalna vlast “drži na nišanu”.
On tvrdi da se o naoružanim vehabijama počelo pričati kada se vlastima postavilo pitanje zašto je Dom zdravlja u gubitku 4,5 miliona maraka i zašto je odvučena nova oprema iz te zdravstvene ustanove.
Mišo tvrdi da je SNSD, sa Slavišom Mihajlovićem na čelu, neprikosnoveni vladar svega u Drvaru, te da u tom mjestu, cvjetaju samo kriminal, korupcija i nepotizam.
Iako prema zvaničnim podacima u Drvaru ima sedam hiljada stanovnika, Mišo tvrdi da ih tamo živi tek četiri hiljade, od toga oko petsto Hrvata i pokoji Bošnjak.
“Kad sam se ja vratio ovdje, deset hiljada ljudi je bilo. Sad nema četiri hiljade. Od toga petsto Hrvata. Tvrde da ima sedam hiljada. Ima prijavljenih, zbog izbora to prijavljuju, kradu”, nastavlja Mišo.
Ćiro je kidnapovan preko noći
Osim grupice povlaštenih, svi jedva sastavljaju kraj s krajem. A kako i ne bi, kada je u prethodnim godinama sve uništeno.
“Otjerali su i Ćiru. Kusturici. U deset sati po noći došli neki iz Prijedora i otjerali Ćiru. 56 hiljada maraka. A Ćiro je bio simbol Drvara. Ukrali su na rekonstrukciji Radničkog doma ‘Đuro Pucar Stari’ preko dva miliona maraka. Eno Titove pećine. Hvale se da su prodali deset hiljada karata za Titovu pećinu. U opštini nije razdužena nijedna karta. Đe su pare?! Zato sad udaraju vehabijama. Da sakriju criminal”, tvrdi Mišo.
Nastavlja kako su lokalni moćnici odavno pokupovali kuće i stanove po Banjaluci i Srbiji.
“Drvar je prije rata bio mjesto intelektualaca, danas je ovdje sirotinja i jad. Nikada Drvar nije imao ovoliko ministara, preko dvadeset, domovi naroda, poslanici, odbornici… A ništa za Srbe”, kaže Mišo.
Otkriva i ko je tajnoviti Egipćanin koji je nedavno posjetio Drvar i kako je krenula priča o navodnim vehabijama. Lokalni privrednik Vlatko Zrilić, koji je nekada bio u SNSD-u i razvio posao, a sada se našao na drugoj strani, doveo je nekog Egipćanina da kupi njegove objekte.
“Odmah se sastala Skupština opštine da zasjeda, došle vehabije. U stvari, oni već sad vrše pripreme za lokalne izbore. Da se Zrilić ne bi kandidovo, odmah su pustili priču kako on Arapima prodaje zemljište. I to vehabijama”, kaže Mišo.
Situaciju u Drvaru dodatno je podgrijala emisija na lokalnom radiju, u kojoj su SNSD-ovi funkcioneri Slaviša Mihajlović, poslanik u Skupštini Kantona 10, delegat u Domu naroda federalnog parlamenta i kandidat za potpredsjednika Federacije, i načelnik opštine Stevica Lukač osuli paljbu po Miši Balabanu, ugostiteljskom radniku i predsjedniku džudo kluba i aktivistkinajma UG “Lasta”, koji su od narečenih zatraži obrazloženje gdje je završila medicinska oprema iznesena iz drvarskog Doma zdravlja.
Mihajlović i Lukač su pojasnili da je to bila “pokazna” oprema. Slaviša Mihajlović je u pomenutoj radio emisiji naveo kako će se zahvaljujući njemu i njegovom uticaju realizovati projekat izgradnje regionalne bolnice u Drvaru, te da je već obezbijedio 200 hiljada maraka. Što se tiče opreme, dodao je on, jedna od firmi koja nudi medicinsku opremu je u Domu zdravlja pokazala svoju ponudu.
“Ljudi su donijeli svoju opremu da je pokažu, da nas lobiraju, da oni budu ti koje ćemo izabrati. Nakon što su opremu pokazali, oni su je iznijeli”, rekao je Mihajlović u radio emisiji.
Onda su, nastavio je, “zli jezici” po društvenim mrežama počeli da šire priču kako je oprema iz drvarskog Doma zdravlja ukradena.
Mihajlović i Lukač su aktivistkinje UG “Lasta” nazvali švrakama i grabljivicama.
”Meni je žao što par pojedinaca, koristeći internet, kreira kompletno javno mnjenje u Drvaru. Mislim na one gospođe iz ovog Udruženja, koje se zove švrake ili tako nešto”, rekao je načelnik Lukač.
Laste, švrake i grabljivci
Aktivistkinje “Laste” proglasili su “udruženjem grabljivica, koje prosipa zlu krv”, neobrazovanim, nepristojnim, isfrustriranim osobama.
Aktivistkinje “Laste” Živana i Milana proglašene su “švrakama i grabljivicama” samo zato što su zatražile informacije o projektu nabavke medicinske opreme za bolnicu u izdradnji.
“Mi smo samo upitale šta je sa opremom iz Doma zdravlja, jer smo čuli da se iznosi. Ko je još čuo za pokaznu opremu. Čuj pokazna oprema”, kaže Živana.
Napade na UG “Lasta” najoštrije je osudila Ženska mreža BiH, koja je pozvala nadležne institucije BiH da reaguju i spiječe dalje uznemiravanje i nasilje prema aktivistkinjama tog udruženja.
“Meni je opština Drvar poslala inspekciju. Kantonalna inspekcija kaže da to u svojoj praksi nisu dočekali. Držim neke kokoši. I opština mi šalje inspekciju. Samo što sam na radiju prozvala za nestanak opreme iz Doma zdravlja”, kaže Živana.
Milana je zakazala sastanak sa predstavnicima TI BiH. Ne odustaju, nastavljaju borbu.
Lokalni moćnici, sudeći prema pričama onih koji čine okosnicu otpora tamošnjoj vlasti, sve drže pod svojom kontrolom i odlučuju o svemu: ko će dobiti novac iz budžeta, kome će dobiti socijalnu pomoć, a ko ne, ko će dobiti posao, a ko poslovni prostor.
“Ovdje jednostavno vlada jednoumlje. I oni ne popuštaju. Sve koji nisu sa njima kažnjavaju i progone”, kaže Živana.
Valentina, koja ima svega 18 godina, priča o tome kako njenu porodicu godinama progone i kako se godinama bore protiv korupcije. Njena majka je magistar, držala je apoteku, ali su joj ugušili posao, da bi mogli da posluju drugi, koji su dovedeni po partijskoj liniji. “Uskraćuju nam osnovna ljudska prava”, konstatuje Valentina.
David je student i on, kao i Valentina, smatra da mladi nemaju budućnosti u Drvaru. Priču o vehabijama tumači kao klasično odvlačenje pažnje od stvarnih problema.
“Prije par godina se pojavila priča o Drekavcu. Tada je zatvorena drvna fabrika. Sad se pojavile vehabije, jer je minus u Domu zdravlja”, navodi David.
I tako iznova, nova afera, novi spin, širenje panike i straha među mještanima Drvara. Koji žive u gradu koji propada i u kojem umire i poslednja nada. I u kojem lokalna vlast želi uspostaviti kontrolu i nad društvenim mrežama, koje su postale jedino mjesto otpora.
Oni koji su nadu već izgubili namjeravaju da odu. Uskoro, do kraja ljeta iz Drvara odlaze još tri porodice. Svake godine o školu se upisuje sve manje djece. U Drvaru će ostati samo oni koji nemaju gdje da odu i ogroman bilbord na kojem je slika Milorada Dodika sa natpisom: U meni teče krv Drvarčana!
