Rahmetli Jonuzi bio je pravnik po struci i prije rata, tačnije od 1986. pa sve do 1991. godine obavljao je funkciju direktora Uprave za imovinsko-pravne odnose u opštini Prizren, dok je u periodu od 1986 do 1999. godine bio član Predsjedništva gradskog fudbalskog kluba Lirija. Jonuzi bio je veoma aktivan i u civilnom društvu i značajano je uticao u formiranju, jačanju i afirmaciji nevladinog udruživanja Bošnjaka, prije ali i poslije rata.
Krajem juna 1992. godine izabran je za predsjednika Muslimanskog humanitarnog društva “Merhamet” i u vrijeme rata u BiH, je osobno zbrinuo četiri izbjegle porodice. Preko udruženja je u tom periodu, zahvaljujući humanim Prizrencima, u samom gradu zbrinuo više od 320 izbjeglica iz Bosne i Hercegovine. U tom periodu je, tačnije 1997. godine objavio i autorsko djelo “Djeca Bosne u Prizrenu”.
Nakon rata na Kosovu bio je angažiran na izgradnji školskog objekta i sportskog terena u rodnom mu Pousku, zatim Manastirici te u Jablanici.
Rahmetli Nuridin Jonuzi bio je angažiran u reviji “Selam” još prije rata, dok je bio jedan od inicijatora formiranja nedjeljnika “Kosovski Avaz”. Bio je i član statutarne komisije SO Prizren, koja je radila na uvrštavanju bosanskog jezika, kao službenog jezika u opštini Prizren.
Bio je inicijator za formiranje NVO “SOFRA” kao i KUD-a “Šarski Behar”, gdje je i obavljao funkciju generalnog sekretara. O aktivnostima ovog društva koje ove godine slavi 25 godina postojanja, 2003. godine objavio je knjigu. Od te godine do preseljenja na ahiret Jonuzi je radio kao advokat. Zbog svojih zasluga uvršten je u knjizi Antologija zaslužnih prizrenskih intelektualaca za period od 1537 do 2006. godine. Iza sebe je ostavio suprugu Rajmu i sinove Erdina i Edisa.
