Abu Hamza je u Imigracionom centru bio sedam godina jer je okarakterisan kao prijetnja po nacionalnu sigurnost. Porijeklom je iz Sirije, a u BiH je došao još 1980-ih godina. Za vrijeme rata borio se u BiH kao pripadnik brigade El-Mudžahid. Nakon rata dobio je državljanstvo BiH, ali je 2008. godine uhapšen. Slobode je lišen bez optužbe i počinjenog krivičnog djela, jer ga država Bosna i Hercegovina smatra prijetnjom po nacionalnu sigurnost.
Softić je kazala kako je kretanje njenog oca ogranično na Kanton Sarajevo te se tri puta sedmično mora javljati policiji.
Puštanje na slobodu uslijedilo je nakon što je na snagu stupio novi Zakon o strancima koji je usklađen s neophodnim direktivama Evropske unije (EU). Njime je definisano da se, između ostalog, strani državljani ne mogu držati u pritvoru duže od 18 mjeseci.
Kada je riječ o deportaciji Abu Hamze u Siriju, čiji je on državljanin, do toga u ovom trenutku ne može doći. Prije svega, sud u Strazburu je donio odluku da Abu Hamza ne može biti protjeran u Siriju zbog toga što mu prijeti opasnost od režima Bashara al-Assada, a u međuvremenu i zbog ratnih dešavanja u toj zemlji.
Bosna i Hercegovina je Abu Hamzu pokušala izručiti u rodnu Siriju, što nije bilo moguće, te se obratila drugim zemljama. No, stiglo je 39 odbijenica za njegovo izručenje s obzirom na to da nijedna druga zemlja nema obavezu primiti Abu Hamzu jer osim bh. posjeduje jedino sirijsko državljanstvo.
Nakon 11. septembra 2001. godine i napada na SAD, bh. vlasti su počele deportovati bivše borce sa Bliskog istoka. Neki su završili u Gvantanamu, drugi u Imigracionom centru u Istočnom Sarajevu.
Suprotno svim zakonima i međunarodnim konvencijama koje je ratificirala Bosna i Hercegovina, iako nije počinio nikakvo krivično djelo, Abu Hamza se našao iza rešetaka.
