Najnovije istraživanje, čiji se rezultati objavljeni 13. juna u časopisu “Science”, pokazuje da se na 660 km ispod zemlje nalaze velike količine minerala ringvudit koji u sebi nosi vodu, prenosi “Guardian”.
To bi moglo da znači da sva voda na našoj planeti dolazi iznutra, i da je na površinu izbila geološkim aktivnostima planete, a ne da je, kao što se ranije mislilo, “proizvod” otapanja leda pod sve većim temperaturama, tvrdi geofizičar Steve Jacobsen, jedan od autora istraživanja (Northwestern University).
“Geološki procesi na Zemljinoj površini, poput zemljotresa i vulkanskih erupcija, samo su odraz onoga što se dešava unutar naše planete, a što mi ne možemo da vidimo”, tvrdi Jacobsen.
“Mislim da smo konačno u mogućnosti da u cjelosti sagledamo proces kruženja vode, koji može da objasni ogromne količine vode na našoj planeti. Naučnici su decenijama tragali za vodom u dubini Zemlje”, tvrdi Jacobsen.
Njegove kolege i on su prvi pružili jake dokaze da se u omotaču Zemljinog jezgra (mantl) nalaze velike količine vode. Njihovo istraživanje zasnovano je na ispitivanju terena u SAD, uz pomoć tehnologije koja dopire do dubine od 660 kilometara, piše Guardian.
Zbog svoje strukture kristala, ringvudit se ponaša kao sunđer koji upija vodonik i čuva vodu u sebi. Čak i kada bi samo jedan procenat stijena mantla činila voda, to bi bila tri puta veća količina nego količina svih okeana na Zemlji, dodaje Jacobsen.
Ovo istraživanje obezbijedilo je dokaze za teoriju prema kojoj bi se od topljenja i pomeranja stijena u tranzitnoj zoni između gornjeg i donjeg mantla/omotača jezgra mogla stvoriti voda koja ostaje zarobljena među stijenama na velikoj dubini.
“Da u tom sloju ne postoji voda, onda bi se sva ta količina vode nalazila na površini naše planete, i samo bi planinski vrhovi ponegdje provirivali iznad vodene površine”, dodaje Jacobsen.
On objašnjava da bi upravo taj sloj vode mogao da imao ulogu tampon, zbog kojeg se nivo okeana nije značajnije povećavao posljednjih miliona godina.
Ranije se smatralo da se najveći deo topljenja u omotaču jezgra dešava znatno bliže površine Zemlje, svega 80 kilometara ispod nas.
