Antibiotici su lijekovi koji se masovno koriste, zahvaljujući njima uspješno se liječe čak i najteže infekcije, ali gotovo da ne postoji nijedan lijek iz ove grupe koji ne narušava prirodnu ravnotežu u crijevima, gdje je locirano 70 odsto čovjekovog imuniteta.
Antibiotici, naime, neselektivno uništavaju kako loše, tako i dobre, probiotske bakterije u našim crijevima. To dovodi do narušavanja efekta barijere, slabljenja imuniteta i promjene ravnoteže u digestivnom traktu. Čestom i dugotrajnom primjenom antibiotika povećava se mogućnost pojave rezistentnih bakterija otpornih na antibiotike u crijevima. U stanju oslabljenog imuniteta te rezistentne bakterije često izazivaju nove infekcije koje mogu da dovedu do ozbiljnih poremećaja: dijareje, bolova u stomaku, kolitisa.
Ako je antibiotik šireg spektra djelovanja, i rizik od dijareje je veći. Ljekari tvrde da da čak do 35 odsto pacijenata dobije dijareju uzrokovanu antibioticima. U najvećem su riziku mlađi od sedam i stariji od 65 godina.
Profesor dr Nikola Milinić, gastroenterolog Kliničko-bolničkog centra “Bežanijska kosa” kaže da se nuspojave terapije antibioticima razlikuju od osobe do osobe, a zavise i od vrste antibiotika koji se koristi u liječenju:
– Najčešća neželjena dejstva koja mogu da nastanu usljed primene ove grupe lijekova su proliv, osip, bol u trbuhu, mučnina i povraćanje, alergijske reakcije, vaginalna kandidijaza, oštećenje bubrega, slabljenje sluha, glavobolja i nesanica.
Do određenog broja neželjenih efekata dolazi usljed poremećaja ravnoteže bakterija u crijevima, jer djelovanjem antibiotika omogućava se razvoj sojeva bakterija koje stvaraju gasove u crijevima čime uzrokuju nadutost.
Jedini način da se spriječi disbalans crijevne flore usljed uzimanja antibiotika jeste uzimanje dodatnih količina probiotskih bakterija. Ukoliko ih unesemo u odgovarajućem broju one će neutralisati efekte patogenih sojeva u crijevima i omogućiti ponovno uspostavljanje zaštitne barijere. Prilikom odabira probiotskih preparata treba imati na umu da efikasnost zavisi od probiotskih sojeva koji se u njima nalaze.
– Uzimanje probiotika, odnosno živih mikroorganizama koji se smatraju korisnim za organizam čovjeka, može da spriječi ili umanji ove komplikacije – kaže prof. dr Nikola Milinić.
Alergijske reakcije ispoljavaju se crvenilom ili osipom na koži, ali može da dođe i do gušenja, oticanja lica, usana i jezika.
– U ovom slučaju je važno da pacijent upozna ljekara o ranijim alergijskim reakcijama, jer pacijenti koji su u prošlosti često uzimali antibiotike imaju povećani rizik od razvoja autoimunih bolesti poput lupusa i reumatskog zapaljenja zglobova.
Najteža komplikacija koju uzrokuje liječenje antibioticima je antibiotski kolitis, koji nastaje kada ovi lijekovi značajno unište normalni mikrobiom crijeva, odnosno “dobre bakterije”.
– Ovo stanje je obično blago i spontano prolazi, prestankom uzimanja antibiotika – kaže profesor Milinić. – Međutim, nekada se u crijevima namnoži bakterija klostridijum dificile koja luči veoma štetne supstance i dovodi do znatno ozbiljnijeg oblika zapaljenja creva – pseudomembranoznog kolitisa. Tada dolazi do pojave bjeličastih naslaga u debelom crijevu, a simptomi su proliv, grčevi u trbuhu, ponekad i povišena tjelesna temperatura. Nažalost, teži oblici ovog stanja mogu da uzrokuju i smrtni ishod.
Pseudomembranozni kolitis može da nastane praktično poslije primene bilo kog antibiotika.
Prazan želudac
Antibiotici kod najvećeg broja ljudi izazivaju bol u stomaku, posebno u želucu. To se dešava kada se antibiotik pije na prazan stomak. Srećom, većina njih može da se uzima sa hranom, čime se umanjuje mogućnost pojave bola. Ipak, terapija tetraciklinom zahteva uzimanje lijeka natašte, posebno izbjegavanje mlijeka, čak tri sata od unosa lijeka. Zato je važno da ljekar naglasi da li se neki antibiotik mora uzimati na prazan želudac, ili ne.
