Muškarci imaju veći rizik od blagog gubitka pamćenja nego žene, otkriva nova američka studija Klinike Mayo.
ISTRAŽIVANJE
Dr Cliford Jack sa Klinike Mayo kaže da ljudi moraju biti svjesni da je gubitak pamćenja prirodna posljedica starenja kod oba pola, ali da muškarci imaju veći rizik od blagog gubitka pamćenja nego žene – i to najčešće oko 40-te godine, piše ““.
“To je neprijatna odlika normalnog starenja, ali to ne mora da znači da ćete dobiti demenciju. Pad memorije je nešto što se dešava svima”, dodaje Jack.
Istraživački tim je pregledao strukturu i aktivnost mozga na 1.246 ljudi, starosti od 30 do 95 godina sa normalnom kognitivnom funkcijom. I došli su do zaključka da pamćenje konstantno opada od 30 godina do 90-tih godina.
ALCHAJMEROVA BOLEST
Tačan molekularni mehanizam Alchajmerove bolesti još uvijek nije jasan i sa svakim novim otkrićem dolazi se do novih neodgovorenih pitanja. Alcheimerova bolest je udružena sa smanjivanjem mozga i lokaliziranim gubitkom neurona, uglavnom u području hipokampusa i entorinalne moždane kore. Identificirana je kao bolest u kojoj je poremećena strukturna pa tako i funkcionalna uloga određenih proteina.
Studija je, takođe, istraživala hipokampus, područje mozga koji je ključan za formiranje i skladištenje pamćenja, i da s godinama polako počinje da se skuplja i to najčešće od 30-te do 60-te godine.
HIPOKAMPUS
Dr. Jack kaže da skupljanje hipokampusa s godinama zajedno sa gubitkom nervnih veza utiče na funkcionisanja mozga, što prouzrokuje gubitak pamćenja, i da se pamćenje pogoršava kod muškaraca, naročito poslije 40-te godine. A, obim hipokampusa u muškim mozgovima takođe je manji nego u ženskim, naročito poslije 60 godina.
Gubitak pamćenje više pogađa muškarce s nižom stručnom spremom, a najmanje žene s visokom stručnom spremom, potvrđuje istraživanje. Prednost izgleda da držite dok žene prolaze kroz menopauzu u svojim 50-im.
Dr. Jack kaže da je nejasno zašto mozak muškaraca ima tendenciju da opada brže, ali zalihe ženskog hormona estrogena mogu pomoći ženskom mozgu da spriječi štetu neurona prije srednjeg životnog doba.
Istraživači su takođe koristili PET skenove za snimanje amiloidne akumulacije, toksičnih protein koji uništava vitalne veze između ćelija i koji prouzrokuju nastanak Alchajmera.
GEN APOE4
Studija je pokazala da je relativno nizak nivo amiloida kod većine ljudi prije 70-te godine, nakon čega je povećana.
Naučnici su identifikovali i nekoliko gena koji povećavaju rizik razvoja Alchajmerove bolesti.
Iako su genetička testiranja dostupna za neke od ovih gena, ljekari još uvijek ne preporučuju rutinsko genetsko testiranje za Alchajmerovu bolest vjerovatno zbog činjenice da se radi o multifaktorskoj bolesti s kompleksnom genetikom na koju utiču brojni genetske, ali i okolni faktori.
Najznačajniji rizični genetski faktor za razvoj bolesti je mutacija gena za APO-e4, a ljudi koji nose taj gen pokazuju znakove akumulacije amiloida oko 57. godine, a oni koji nemaju taj gen, pokazuju nešto kasnije, oko 64-te godine. Dokazana mutacija je samo indikator za povećani rizik oboljevanja, a nikako ne siguran dokaz budućeg razvoja bolesti.
Studija ukazuje i na genetski rizik u kojem se amiloidi gomilaju u mozgu. Mogu biti asimptomatski, ali češće su rizik za Alchajmera, piše Menshealth.
