Pokrajinski izbori u Njemačkoj pokazali su ono s čim se Evropa već neko vrijeme suočava: dramatičan uspon krajnje desnice.
Njemačka kancelarka Angela Merkel pretrpila je u Berlinu najteži poraz svoje stranke Kršćansko-demokratske unije (CDU) u historiji, dok je s druge strane desno-populistička Alternativa za Njemačku (AfD) ostvarila veliki uspjeh ušavši u berlinski Senat.
Alternativa za Njemačku je na svojim je prvim izborima u Berlinu osvojila zabrinjavajućih 11,5 posto glasova, što je predstavnicima krajnje desnice donijelo 20 mjesta u Senatu.
Politika Angele Merkel ide u korist radikalne desnice
Politika “otvorenih vrata” Angele Merkel glavni je krivac za pad njene Kršćansko-demokratske unije i paralelno za rapidan rast neonacističke AfD, što je i potvrdio lider desničara Joerg Meuthen nakon izbora u Berlinu.
“Mi znamo šta muči građane Njemačke i mi možemo riješiti njihove probleme. Trenutno je politika prema izbjeglicama i sigurnosna politika goruća tema kod građana i naša je dužnost građanima pružiti rješenja za teme koje ih najviše muče”, kazao je Meuthen.
Analitičari tvrde kako je najveći broj pristalica AfD-a došao upravo iz Merkelove stranke, koju smatraju odgovornom za prihvatanje ogromnog broja izbjeglica, koje krive za terorističke napade koji su sve učestaliji u Njemačkoj.
Ono što je posebno zabrinjavajuće, jeste činjenica da nije samo Njemačka pogođena naglim usponom radikalno desnih političkih ideja.
“Slobodarski” pohod na Austriju
Lider FPO Heinz-Christan Strache otvoreno se zalaže za zatvaranje džamija u Austriji
Partnerska stranka njemačkog AfD je Slobodarska partija Austrije (FPO). FPO je još radikalniji od svoje njemačke verzije, te mnogi čelnici ove stranke sve glasnije propagiraju fašističke i neonacističke ideje. Upravo je zbog saradnje sa FPO, Alternativa za Njemačku izbačena ranije ove godine iz parlamentarne grupe Evropske unije.
FPO u Nacionalnom vijeću Austrije drži 20,5 posto mjesta, te ima 40 zastupnika. Međutim, FPO je na pragu da postane prva radikalno desna stranka u Evropi koja iz svojih redova daje predsjednika države.
Ranije ove godine, 24. aprila, na predsjedničkim izborima u Austriji nedostajalo je doslovno nekoliko stotina glasova da kandidat FPO-a Norbert Hofer postane predsjednik. Tijesnu pobjedu je odnio Alexander Van der Bellen, nekadašnji član stranke Zelenih.
Međutim, Ustavni sud Austrije je poništio rezultate drugog kruga ovih izbora, zbog nepravilnosti u prebrojavanju glasova, te zakazao nove za 2. oktobar, te ih potom prolongirao za 4. decembar ove godine.
Prema trenutnim anketama, novi predsjednik Austrije će biti Hofer, koji bi u tom slučaju postao prvi krajnje desničarski predsjednik u jednoj evropskoj državi nakon Drugog svjetskog rata.
Dinastija Le Pen u Francuskoj čeka svoju priliku
Ništa bolja situacija nije ni u Francuskoj, gdje Nacionalna fronta Marine Le Pen ostvarila sjajne izborne rezultate na regionalnim izborima održanim 2015. godine, kada su osvojili 27,1 posto glasova.
U Engleskoj stranka Nezavisno Ujedinjeno kraljevstvo (UKiP) također bilježi sjajne izborne rezulate. Na izborima za Donji dom parlementa prošle godine, UKiP je prvi put u svojoj historiji dobio zastupničko mjesto, što im je omogućilo 12,7 posto glasova. Referendum o izlasku Velike Britanije (Brexit) iz Evropske unije dodatno je pokazao desno populističke političke opcije na Ostrvu, tim prije što su Brexit, između ostalih, podržali ultranacionalisti i članovi krajnje desnice.
Politički program: Izbacimo muslimane iz Evrope
U ostatku Evrope, manje, više, situacija je slična. U Danskoj je u rastu popularnost Danske narodne stranke, u Švedskoj “Švedskih demokrata”, u Holandiji Slobodarske stranke, u Mađarskoj Jobbika…
U nekim evropskim zemljama vladajuće stranke već dolaze iz redova desničarske ideologije. U Poljskoj je na vlasti stranka “Zakon i red”, u Norveškoj Stranka progresa, U Finskoj “Stranka za Fince”, u Latviji “Nacionalni savez”, u Slovačkoj “Slovačka nacionalna stranka”…
Ono što je zajedničko ovim strankama je snažno protivljenje imigraciji, pogotovo onoj iz islamskih zemalja. Neke stranke, kao naprimjer holandska Slobodarska stranka, otvoreno su protiv islama, a lider ove stranke Geert Wilders javno poziva na “izbacivanje islama i muslimana iz Evrope”. Također, euroskepticizam je zajednički većini ultra desno orijentisanih stranaka Evrope.
Sve gore nabrojane stranke su zastupljene u institucijama Evropske unije, te učestvuju u radu svih tijela euro-zone. S obzirom da ih je velika većina zakleti neprijatelj EU, s punim se pravom može reći da savez evropskih država u sebi ima “trojanskog konja”, koji radi na razbijanju unije.
Savršen primjer desničarskog populizma: Donald Trump
Naravno, nije samo Evropa pogođena dramatičnim usponom popilističke desnice. Možda i najbolji primjer novog vala političara je Donald Trump. Koristeći retoriku onoga što nared želi da čuje, Trump je izrastao od reallity show zvijezde do najozbiljnijeg kandidata za predsjednika SAD. Zabrana ulaska muslimana u SAD, dizanje zida na granici sa Meksikom, nadzor američkih muslimana i džamija, samo su neke od ideja ovog američkog milijardera. Te njegove ideje su naišle na zgražanje javnosti i obje vodeće političke stranke u SAD, ali u anketama Trump ili vodi protiv Hillary Clinton, ili je sa njom izjednačen.
Islamska država najveći saveznik evropskih ultranacionalista
Na ruku desničarskom populizmu ide migranstka kriza, a najveći saveznik ovakve ideologije, koliko god to paradoksalno zvučalo, je Islamska država. Upravo se uspon radikalne desnice u svijetu podudara sa usponom Islamske države.
Sve brojniji teroristički napadi u zemljama Zapada jačaju desničare, kao i svaki migrant koji uđe u zemlje Zapada.
Anti-imigraciona politika dobija sve više pristalica širom Evrope i zapadnog svijeta, a lideri ultranacionalista svoje izborne rezultate uglavnom zasnivaju na govorima u kojima se najavljuje zatvaranje granica, zatvaranje džamija, protjerivanje muslimana… Nažalost, ovakva priča nalazi sve više slušača u svim evropskim državama.
PEGIDA
Neizostavan dio ove priče je politički pokret PEGIDA.
PEGIDA u prevodu znači “Evropski patrioti protiv islamizacije Zapada” i ovaj politički pokret ima sve više pristalica širom Evrope.
PEGIDA je osnovana u njemačkom gradu Dresdenu u oktobru 2014. godine, te je u rekordno kratkom vremenskom periodu izrasla u panevropsku organizaciju, koja danas ima svoje ogranke u gotovo cijeloj Evropi. Nakon Njemačke, PEGIDA se prvo proširila u Norvešku, a potom poput virusa i na veći dio Evrope.
Sam podatak da je PEGIDA u trenutku svog osnivanja 20. oktobra 2014. godine u Dresdenu imala 300 članova, a danas u tom njemačku gradu ima oko 25.000 članova, dovoljno je zabrinjavajući.
Kada je posljednji put radikalna desnica zavladala Evropom, poginulo je više od 60 miliona ljudi. Adolf Hitler u Njemačkoj i Bennito Musolini u Italiji bili su dovoljni za tolike žrtve.
A, danas Hitler i Musolini nisu usamljeni. Ima ih više. Mnogo više.
