Na svakom koraku blatnjave ulice, možeš vidjeti noževe, ćuti psovke na račun opštine, vlasti, članove njihovih porodica, pa opsuješ i svoju sudbinu.
Kujtim Dervishaj svaki dan u pola šest ujutru kreće sa kolicom u rukama do bunara jer kuća u kojoj živi nema vode.
Zadnji put je jeo meso dan prije poslijednjih lokalnih izbora kada su skupi automobili nosili visokog zvaničnika opštine Skenderaj, Samija Lushtakua. On im je obećao izgradnju puta i častio jagnjetinu koju su kupili sami mještani. Put nikada nije izgrađen, piše Tribuna.
“25 centi košta jedan metak. Da sam znao da će doći ovaj dan, sam sebi bi oduzeo život. Ali sada sam otac četvoro djece koju nemam kome ostaviti”, kaže Kujtim Dervishaj.
Umoran od teškog života kaže da se nikada neće boriti za državu koju imamo danas.
Ovog borca Oslobodilačke vojske Kosova najbolje personifikuje izraz “kost i koža”, a brada i skrhano tijelo čine ga mnogo starijim.
