Pijaca u centru grada petkom radi samo s lokalnim stanovništvom, uglavnom iz susjednih sela. Oni donose svakojake domaće proizvode na prodaju: grah, perad, jaja, mlijeko, brašno, sir, pa čak i rakiju. Većini nedostaje stalno i održivo zaposlenje. Jasno je da im je na pameti zarada, a ne etničke ili jezičke razlike.
Vesel Abdullahu zadnjih šest godina svaki petak dolazi na pijacu u Kamenici da trguje, te prodaje luk, brašno, grah i špinat. Abdullahu na pijaci ne vidi nikakvih tenzija zbog etničkih različitosti.
“Ne, s tim nema problema. Sve je uredu, mirno i vidite Srbe koji kupuju od Albanaca i Albance koji kupuju od Srba. Tu nema problema.”
Sylejman Morina, portparol opštine Kamenica, kaže da u Kamenici ima manje etničkih tenzija, jer je tu u sukobu bilo manje gubitaka u odnosu na druge oblasti.
“Ono što vidite je činjenica, uspostavljena realnost. Ne bismo je mogli improvizovati i napraviti da izgleda onako kako bi neko htio u određenom trenutku. Tamo je sve prirodno. To je razlog što ona predstavlja najbolju sliku integrirane realnosti, očuvane u opštini Kamenica.”
