Jedan od osnovnih problema što omladina odlazi sa Kosova, nažalost je nezaposlenost. Ove podatke je izneo i predsjednik Poslovnog kluba Prizren i stručnjak za ekonomiju, Liman Asllani. On je rekao za “Kosova Sot” da je do 1991. godine u opštini Prizren bilo zaposleno 18 hiljada radnika, od toga 15 hiljada radnika u ekonomskom sektoru i 3000 u drugim različitim sektorima.
“Međutim, poznato je da je 1991. godine srpska vlada otpustila više od 10.000 radnika, ostavivši ih na ulici i zadržala samo nekoliko njih bez kojih nije mogla da radi”, rekao je on.
Asllani navodi da je privatizacija UNMIK-a bila razarajuća za ekonomiju zemlje, što je potpuno oštetilo opštinsku ekonomiju pa je to preusmjerilo lokalnu vlast i na ovu obavezu.
Asllani kaže da su nepravedne radnje UNMIK-a doprinijele da se čak ne zna ni gdje je nestalo 80 posto imovine tih frabrika, osim 20 posto koja je bila namjenjena radnicima.
“Procjenjuje se da ona iznosi 600 miliona eura. Niko ne zna gdje su te mašine jer niko nikome nije podnosio račun. Žalbe i dalje traju, a mnogi radnici fabrike “Printeks” i “Conasport” izrazili su veliko nezadovoljstvo privatizacijom.
Predsjednik sindikata bivše Fabrike obuće “Cona Sport”, Gani Rexhaj, nije zadovoljan tretmanom radnika ove kompanije. On kaže da je u znak nezadovoljstva već drugu godinu zaredom organizovao protest u Prizrenu na trgu “Shadrvan” 1. maja.
“Trajni zahtjevi za poboljšanjem položaja bivših zaposlenih u društvenim preduzećima nikada nisu uzimani u obzir i stoga protest je najnoviji oblik koji može uticati na institucije“, kaže Rexhaj.
On navodi da je učinjena nepravda prema radnicima zato što su mnogi od njih koji su bili u dobi za penzionisanje ostali na milost i nemilost.
“Sva prodaja ovih fabrika je manja od deset posto njihove prave vrijednosti”
Rexhaj zahtjeva od društvenih preduzeća u Prizrenu da izraze solidarnost i učestvuju na protestima. S druge strane, Asllani kaže da su poznate fabrike kao što je “Printeks”, “Progres”, Industrijski kombinat “Progress”, “Famipa”, “Filigrani”, “Ramiz Sadiku”, “Farmakos” i fabrika “Conasport”, ostale na milost i nemilost vremena.
On dodaje da je sada registrovano 8.000 privatnih subjekata, ali polovina njih ne radi.
“Ukupan broj zaposlenih ne dostiže ni 10.000. To je činjenica koja pokazuje da je nezaposlenost odavno postao glavni problem mladih u Prizrenu. Mnogi radnici kažu da su se žalili Vladi Kosova i nisu dobili nikakav odgovor. Ono što je zabrinjavajuće je činjenica da je devedesetih godina bilo toliko radnih mjesta, a sada se, nažalost, broj nezaposlenih udvostručio.
