Naučnici Univerziteta Yale razvili su sintetičke molekule koje se ponašaju kao antitijela.
Vještačka antitijela koja se uzimaju oralno mogla bi da zamijene neprijatnu intravenoznu terapiju za liječenje raka i autoimunih bolesti, prenosi portal Scientific American.
Kada strani patogen ili supstanca, recimo neželjeni virus, prodre u naš krvotok, proizvodimo antitijela koja neutrališu opasnost.
Proteini u obliku slova “Y”, koje stvara vrsta bijelih krvnih ćelija nazvanih plazma ćelije, vezuju se za molekule uljeza, tzv. antigene, stimulišući drugu vrstu bijelih krvnih ćelija da doslovno progutaju nezvanog gosta.
Ljekari već godinama koriste antitijela i druge lijekove na bazi proteina za liječenje niza oboljenja, poput raka, infektivnih i autoimunih bolesti. Problem je bio u tome što su antitijela suviše velika da bi se apsorbovala u digestivnom traktu, pa zbog toga moraju da se daju intravenozno.
Imajući sve ovo u vidu, hemičar David Spiegel i njegove kolege sa Univerziteta Yale pokušavaju da pojednostavne doziranje tako što razvijaju terapije koja djeluju kao antitijela, ali za čije korištenje nije potrebna igla.
U okviru studije nedavno objavljene u časopisu “Journal of the American Chemical Society”, Spiegel i njegov tim uspiješno su razvili prve sintetičke molekule koji se ponašaju kao antitijela.
Takozvani “sintetički imitatori antitela” (synthetic antibody mimics – “SyAMs”) vezuju se i za oboljele ćelije i za imunološke ćelije koje se bore protiv bolesti.
Konkretno, pokazalo se da ovi molekuli okružuju i vezuju se za specifični antigen u ćelijama raka prostate. SyAMs se takođe vezuju za određene imunološke ćelije i stimulišu ih da proždiru maligne ćelije.
SyAMs se proizvode na sličan način kao konvencionalni lijekovi, korištenjem hemijskih reakcija kako bi se dobile strukturne karakteristike kakvih često nema u prirodi. Spiegel tvrdi da su terapeutski potencijali sintetičkih jedinjenja ogromni zato što su jeftiniji i postoje manji izgledi da izazovu atipične imunološke reakcije.
Osim toga, mnogo su manji od antitijela zbog čega mogu da se uzimaju oralnim putem. To je velika prednost za pacijente oboljele od raka i autoimunih bolesti, poput multiple skleroze, koji redovno moraju da odlaze na infuziju imunoterapije.
