Erik Moger (60), koji je izgubio pola lica nakon što je obolio od raka, danas ponovo može razgovijetno da govori, jede i pije zahvaljujući novom licu sa 3D štampača.
Mogeru je odstranjena gotovo cijela lijeva strana lica, nakon što mu je otkriven agresivni tumor veličine teniske loptice. Četiri godine kasnije, pošto se pojavio u emisiji “Tijela kojih se stidimo” na britanskom Kanalu 4, on je dobio novo protetičko lice i namjerava da se oženi svojom vjerenicom Karen Hanger (48).
Njegovo novo lice – prvo te vrste u Velikoj Britaniji – napravljeno je primjenom pionirske 3D tehnologije. Na osnovu digitalnih snimaka – pomoću odraza u ogledalu neoštećene strane lica – načinjene su slike kako bi lice trebalo da izgleda. Nakon toga je 3D štampač, sloj po sloj, napravio najlonski kalup, koji je upotrijebljen za izradu silikonske proteze.
Prije četiri godine, Eriku Mogeru iz Voltham Ebija (Eseks) slučajno je dijagnostifikovan karcinom skvamoznih ćelija, koji se razvija kada male izrasline, tzv. polipi, prerastu u tumor.
Pošto je rak bio u uznapredovaloj fazi, ljekari Bolnice Univerzitetskog koledža u Londonu odstranili su mu lijevo oko, jagodičnu kost i veći dio vilice, kako bi mu spasili život. Zbog toga je morao da se hrani preko sonde i nije smio da pomjera lice da bi uopšte nešto mogao da kaže.
“Kada sam se probudio poslije operacije, pomislio sam da više nikada neću imati lice”, kaže on.
Tokom narednih nedjelja i mjeseci bio je depresivan zbog svog izgleda i kvaliteta života. “Nisam imao želju da ustanem iz kreveta”, sjeća se Erik.
U svom očaju, odlučio je da se obrati dr Kriščanu Jesenu iz emisije “Tijela kojih se stidimo”. Preporučili su mu maksilofacijalnog hirurga Endrjua Davuda iz Stomatološke prakse “Davud i Taner” u Londonu, koji mu je snimio lice tehnologijom digitalnog skeniranja.
Zatim je pomoću digitalnog softvera napravio model neoštećene strane lice, na osnovu koga je, tehnologijom trodimenzionalnog štampanja, napravio “odraz” neoštećene strane lica. Na kraju je 3D štampač napravio najlonski kalup njegovog lica, koji je upotrijebljen za izradu silikonske proteze.
Pacijent sada nosi facijalnu protezu i usni implantat, koji služi da odvoji usta od rupe na njegovom licu. Tako se formira membrana, koja mu omogućava da jede i pije.
Protezu drži titanijumska konstrukcija, koja je šrafovima pričvršćena za obrvu i drugu jagodičnu kost. Magneti sprečavaju pomjeranje silikonske maske, koja se tokom noći lako skida.
Nakon operacije, Erik je pojeo svoj prvi obrok poslije pet godina – dvopek i toplo mlijeko.
“Izgubio sam čulo mirisa, ali sam pomalo osjećao ukus. I ne moram više da pridržavam usta da bih mogao da govorim. Ovo mi je promijenilo život”, kaže on.
“Divno je pogledati se u ogledalu i ponovo vidjeti cijelo lice. Zadivljen sam onime što su uradili – zaista ličim na sebe.”
Njegova vjerenica kaže da joj njegov izgled nije smetao. “Onaj u koga sam se zaljubila još je bio tu unutra, taj dio je bio samo spolja. Iznutra se nije promijenio”, kaže ona. “Tako je divno vidjeti ga ponovo srećnog. Ljudi su zurili u njega, ali je glavni problem bio u tome što je bio toliko depresivan. Sada izlazi u baštu i rado odlazi u prodavnicu.”
Sljedeća faza Erikovog liječenja biće ugradnja zuba u implantat. Čak će dobiti protezu nešto tamnije boje, koju će nositi ljeti, kada mu lice pocrni.
“Želimo da ispričamo svoju priču i pokažemo drugima da u životu ne treba gubiti nadu i da uvijek postoji način da se stvari poprave”, kaže Karen. “Uvijek postoji svjetlo na kraju tunela.”
