Izvještaj o rezultatima istraživanja, pod nazivom “Uloga i uticaj medija u oblikovanju javnog mnjenja o SPP” koje je sproveo Prištinski institut za političke studije, ukazuje na to da su građani gotovo neinformisani o samom sporazumu, i da brzina njegove primjene nije u skladu sa očekivanom zbog nepovoljne političke situacije.
Javno mnjenje na Kosovu zna veoma malo o Sporazumu o stabilizaciji i pridruživanju (SSP) koji je Kosovo potpisalo sa EU, na šta ukazuju i rezultati istraživanja Prištinskog instituta za političke studije.
“Skoro 10% građana kaže da nisu informisani o SSP, većina od 70% je delimično upoznata a samo 10-20% građana o sporazumu zna nešto više. Ovi rezultati su zabrinjavajući i treba da privuku pažnju institucija ukoliko želimo da budemo dio Evropske unije”, rekao je Dardan Bekaj, autor izvještaja.
Prema riječima Leonore Kryeziju iz Prištinskog instituta za političke studije, gotovo dvije godine je prošlo od potpisivanja SSP-a, a nešto više od godinu dana od njegovog stupanja na snagu, međutim, tek njegov neznatan dio je sproveden, što se pripisuje nepovoljnoj političkoj klimi, kao i nedovoljnom angažovanju medija u informisanju građana.
“Kosovske institucije treba da ubrzaju sprovođenje svojih obaveza. Mi kao civilno društvo možemo da damo preporuke za rešavanje mogućih problema, dok mediji mogu podići svijest javnosti informisanjem građana o ovom sporazumu, a ta situacija je trenutno loša”, kazala je Leonora Kryeziu iz Prištinskog instituta za političke studije.
Primjena SSP-a ne znači samo približavanje Kosova EU kroz usvajanje evropskih standarda, već i bolji život građana.
“SSP je prvi ugovorni odnos između Kosova i EU. Stoga je SSP sredstvo za utvrđivanje prioriteta reformi koje su u skladu sa politikom EU i koje će doprineti rješavanju problema u njegovoj potpunoj primjeni. SSP pruža priliku Kosovu da se približi EU i poboljša životni standard građana”, naglasila je Gerrie Willems, ambasadorka Kraljevine Holandije na Kosovu.
Sporazum o stabilizaciji i pridruživanju definiše uslove za slobodan protok robe, kretanje radnika i kapitala, kao i saradnju u nizu oblasti – od usklađivanja propisa, do političkog dijaloga i finansijske saradnje.
