Slobodna Bosna u posjedu je tajnog dokumenta nastalog prije nekoliko godina u krugu srpskih akademika iz Beograda. Riječ je o Memorandumu Srpske akademije nauka i umjetnosti (SANU) 2 koji se, kao i prethodni, temelji na velikosrpskoj politici “krvi i tla” prema kojoj je Srbija tamo gdje žive Srbi. Naime, riječ je o perfidnom planu Srbije da u “miru” vrati sve što je izgubila u ratovima.
“Bosna i Hercegovina je važniji, ali i mnogo lakši slučaj nego Hrvatska i Crna Gora, zahvaljući Dejtonskom sporazumu i činjenici da iza tzv. jedinstvene BIH stoje samo muslimani i delovi nejedinstvene, zbunjene i bezidejne međunarodne zajednice. Činjenica da pojedini delovi međunarodne zajednice ne bi imali ništa protiv podele BiH, ektremno je važno oružje koje se mora maksimalno iskoristiti u realizaciji zacrtanih ciljeva. Za realizacija ovih ciljeva potrebno je nekoliko godina, najviše decenija”, stoji na početku ovog strateškog dugoročnog, srpskog velikodržavnog dokumenta.
Dodiku je u njegovom provođenju, u posljednjih nekoliko godina, svesrdno i nesebično, pomagao bivši srbijanski predsjednik Boris Tadić, što ne čudi budući da su njegovi autori Borisov otac akademik Ljubomir Tadić i njegov najbolji prijatelj Dobrica Ćosić, samoproglašeni otac nacije, i nekolicina akademika porijeklom iz BiH.
U nekoliko poglavlja detaljno su razrađeni osnovni pravci i ciljevi djelovanja političkih rukovodstava Republike Srpske i Srbije.
Savjetuju se ozbiljno i osmišljeno političko i ekonomsko okretanje Srbije i RS-a prema Rusiji i sugeriše da treba iskoristiti njenu privrženost Srbima. U istom smislu preporučuje se fokusiranje na naklonost Grčke, Kipra, Italije, Španije, Danske i Norveške, čiji uticaj u evropskim tokovima nije zanemarljiv. Istovremeno se zahtijeva angažman na omalovažavanju političara iz zemalja koje podržavaju jedinstvenost BiH.
