Riječ je o dobro poznatim biznismenima, a osim njih na listi su i ruski oligarsi koji su učestvovali u nekoliko privatizacija u Srbiji, prenosi Kurir.
Na listi 100 Srba
Inače, spisak utajivača poreza iz cijelog svijeta sačinjen je na osnovu 11,5 miliona dokumenata iz panamske advokatske firme „Mosak fonsek“, koja je za klijente iz cijelog svijeta osnivala ofšor firme u poreskim rajevima, i zasad se na njemu nalazi ukupno oko 100 ljudi iz Srbije.
Bivši reprezentativac Darko Kovačević nalazi se na spisku zajedno s nekoliko desetina svjetskih fudbalera koji su umiješani u utaju poreza. Kako je otkriveno, Kovačević je tokom igranja za Real Sociedad, u sezoni 2006/07, zvanično zarađivao 1.500 eura mjesečno, dok mu je klub iz Baskije preko banaka na pacifičkom ostrvcetu Nijue, Panami i Britanskim Devičanskim ostrvima plaćao milion godišnje.
Bojana Jovanović iz Mreže za istraživanje kriminala i korupcije “Krik”, koji je kao dio Međunarodnog konzorcijuma istraživačkih novinara učestvovao u svjetskom istraživanju utajivača poreza, kaže da su u bazi dokumenata koji su procurili pregledali oko 10.000 onih koji se odnose na Srbiju. “Pronašli smo oko 100 srpskih imena, a najprije ćemo danas objaviti oko 20 osoba iz Srbije koje smo pronašli u bazi. Uglavnom je riječ o biznismenima. Interesantno je da dokumenta do kojih smo došli otkrivaju mrežu ofšor kompanija koje ukazuju na ruski uticaj u Srbiji. Nekoliko ruskih oligarha i tajkuna krilo se iza ofšor kompanija, posredstvom kojih su učestvovali u privatizacijama u Srbiji”, navodi Jovanovićeva i dodaje da u bazi utajivača poreza zasad nije otkriveno ime nijednog srpskog političara.
Govoreći o curenju dokumenata iz panamske firme, Ivan Ninić iz Centra za vladavinu prava kaže da očekuje da će ova afera svakako izdvojiti nekoliko zvučnih imena iz Srbije.
Sporne privatizacije
“Očekujem da to budu akteri nekih spornih privatizacija. Bilo bi pravo čudo da njih tu nema. Domaći tajkuni decenijama koriste ofšor destinacije kao legitimne instrumente bogaćenja i time se sistematski podriva kompletan privredni sistem Srbije. Neko to čini samo zbog poreskih olakšica, a ima i onih koji direktno peru nelegalno stečen novac. Više od dve decenije provizije političarima i državnim funkcionerima u Srbiji isplaćuju se preko ofšor destinacija.
Svi junaci tih transakcija znaju da je mala verovatnoća da budu identifikovani i procesuirani”, navodi Ninić. U Kriku objašnjavaju da poslovanje posredstvom ofšora ne uključuje nužno krivično djelo, ali se ove kompanije najčešće koriste za skrivanje pravog vlasnika, imovine, sprovođenje tajnih novčanih transakcija, izbjegavanje plaćanja poreza i pranje novca. “Neko osnuje fiktivno preduzeće, samo na papiru.
Takve firme se koriste da bi se slao novac u ofšor zonu naplaćivanjem firmi, na primjer u Srbiji, usluga koje ne postoje. Ofšor zona ne mora nužno da bude neka egzotična zemlja, to može biti i Austrija. Ona omogućava tajnovitost osnivanja firmi. Mi, dakle, ofšor firme možemo koristiti da bismo izbjegli da platimo porez, ali istovremeno i da bismo sakrili sebe kao vlasnika. Kad to radimo, to znači da imamo neki cilj, na primer pranje novca, skrivanje imovine i slično”, objašnjava Stevan Dojčinović iz Krika.
