“Naša je studija utvrdila povećanu opasnost od razvoja agresivnog raka prostate samo u muškaraca sa specifičnim oblikom gubitka kose – ćelavost frontalnog dijela i proćelavost tjemena u dobi od 45 godina”, kazao je voditelj studije Michael B. Cook.
“No nismo ustanovili povećanu opasnost za bilo koji oblik raka prostate u ostalih oblika ćelavosti”, dodao je Cook iz Nacionalnog instituta za rak u Bethesdi u američkoj saveznoj državi Maryland.
Autori su analizirali vezu između oblika ćelavosti i raka u skupini 39.070 muškaraca u dobi od 55 do 74 godine.
Muškarci su u upitniku uz pomoć ponuđenih slika trebali opisati kakvog je oblika bila njihova ćelavost kada su imali 45 godina.
Tokom praćenja skupine dijagnosticirano je 1.138 slučajeva raka prostate, od čega je 51% bio agresivni tip.
Muškarci koji su imali specifični oblik ćelavosti, bez kose na čelu i s prorijeđenom kosom na tjemenu, imali su 40% više izgleda oboljeti od agresivnog oblika raka prostate u odnosu na one koji nisu bili ćelavi.
Studija je potvrdila ranije naznake da bi mogla postojati veza između tipa ćelavosti i raka prostate.
“Prerano je ova otkrića primijeniti na liječenje”, naglasio je Cook.
Neki dokazi upućuju da na rak prostate i ćelavost utiče prisutnost muških spolnih hormona (androgena) što govori u prilog biološkoj vezi između ćelavosti i raka prostate.
