Penzionisani general i glavnokomandujući NATO snaga iz perioda bombardovanja Srbije i rata na Kosovu Vesli Klark, bivši državni sekretar SAD Madlen Olbrajt i bivši zamjenik šefa Unmikove administracije Džon Kovi, nisu ni poslije rata “otišli” sa Kosova.
Prema podacima koje je, kako navodi “Sputnjik”, teško potvrditi, kroz direktna ili indirektna ulaganja u ove oblasti, oni su zajedno zaradili milijarde dolara, a s druge strane Srbija, sa čijom se imovinom u stvari na Kosovu trguje, izgubila je desetine milijardi evra.
Od svih američkih zvaničnika na Kosovu “najotvorenije” posluje Vesli Klark koji preko svoje firme “Enviditi” iz Kanade na Kosovu drži u rukama gotovo sve što ima veze sa energetikom i želi da dobije pravo za neograničeno istraživanje zaliha lignita, ali i pravljenje sintetičkog goriva od uglja.
Druga po veličini američka kompanija ACM koja posluje, što zvanično, što nezvanično, na Kosovu, a čiji je vlasnik Olbrajtova, svojevremeno je bila zainteresovana za kupovinu Pošte i telekomunikacija koja u svom sistemu ima srpsku infrastrukturu “Telekoma Srbije”, ali je zbog pritiska javnosti odustala od te kupovine.
Olbrajtova je ipak našla način kako da zaradi koji dolar preko Kosova i pod kapom “tursko-američkog” konzorcijuma ulaže u infrastrukturu, a najviše u izgradnju puteva.
Ovaj konzorcijum na čijem čelu je bivši zamjenik šefa Unmika na Kosovu Amerikanac Džon Kovi obrće sredstva i u energetici, odnosno, prodaji struje.
Osim toga, angažovani su na izgradnji autoputa od granice sa Albanijom do Merdara, čija gradnja je gotovo pri kraju. Olbrajtova posluje preko firme “Odetelon” čija je glavna djelatnost trgovina građevinskim materijalom.
Drugim riječima, ova firma snabdijeva sve firme koje grade puteve ili zgrade, odnosno, naselja po Kosovu.
Firma “Bilding Ilirije” bavi se izgradnjom stambenih kompleksa širom Kosova, partner joj je američko-turska kompanija “Behtel-Enka” koja takođe ima veze sa Olbrajtovom.
Kompanija “Geo minerali”, koja se bavi ekstrakcijom minerala, usko je povezana sa firmom Veslija Klarka, a jedna od djelatnosti kojima se bavi je i izvoz starog gvožđa, mahom za Italiju, što je jedno od najunosnijih zanimanja na Kosovu.
Većina stambenog prostora gradi se na građevinskom zemljištu koje je bilo društvena imovina Srbije, kao i na uzurpiranom zemljištu koje je bilo u privatnoj svojini Srba, koja doseže vrijednost od oko desetine milijardi evra.
Uredbom specijalnog izaslanika UN na Kosovu, uzurpirano zemljište poslije 10 godina postaje “državna imovina”, što je omogućilo da ove firme razviju svoju djelatnost a time i profit u ovoj oblasti.
Marketinška kuća bivšeg britanskog premijera Tonija Blera, kojom rukovodi Alister Kembel, zadužena je za “promociju Kosova”, a ista kompanija takođe rukovodi i većinom osiguravajućih društava na Kosovu.
“Koja suma novca se zaista obrće u svim ovim poslovima nemoguće je stvarno utvrditi”, zaključuje “Sputnjik”.
