Bitnu ulogu u potrazi za ubicama preuzeli su forenzičari koji analiziraju prikupljene materijalne dokaze, pregledaju snimke sa bezbjednosnih kamera i listinge poziva mobilne telefonije prikupljene sa baznih stanica u pretpostavljenim rejonima izvlačenja atentatorskog tima.
U stanici barske policije već su uzete izjave od svih gradskih dežurnih krivaca i bezbjednosno- interesantnih osoba, uključujući sve pripadnike grupe koju je za života vodio Luka Đurović.
To, međutim, ne pomaže puno policji. Osmanagić je u utorak ubijen metkom iz puške sa snajperom, dok je ulazio u baštu svog restorana “Savoja” u Baru.
Na njega je pucano iz ukradenog “renoa” ljubljanskih registracija, koji je bio parkiran nedaleko od lokala ubijenog.
Nakon hica koji Osmanagiću nije dao šansu da preživi, najmanje dvojica napadača odvezla su se do željezničke stanice, gdje su zapalili ukradeni automobil i pušku “crvena zastava” iz koje je ispaljen smrtonosni metak kalibra 7,9.
Podaci iz istrage govore da su potom sjeli u bijeli “golf II”, ali ne i gdje su tada otišli – mogli su se sakriti u nekom unaprijed smišljenom skrovištu u Polju ili se odvesti dalje, prema Ulcinju.
Zadnje sjedište u “renou” iz kog je pucano na Armina Mušu Osmanagića bilo je spušteno tokom napada, zbog čega inspektori pretpostavljaju da je ubica hitac ispalio kroz staklo na gepeku ili kroz zadnji lijevi bočni prozor.
U policijskoj evidenciji Osmanagića su označavali kao vođu jednog od nekoliko jakih barskih kriminalnih klanova.
Čuvaju li se od nove pucnjave ili promovišu pješačke zone?
U svjetlu tragičnih događaja od utorka, pažnju Barana privlači i blokada Ulice Vladimira Rolovića, pored Robne kuće, za automobilski saobraćaj.
U dijelu javnosti to se tumači kao preventivna mjera da bi se suzbio eventualni novi napad sa motora ili iz automobila na pripadnike grupe pokojnog Đurovića…
U barskoj policiji, međutim, crnogorskim “Vijestima“ je rečeno da se radi o ranije dogovorenoj akciji opštine za afirmaciju pješačkih zona, “koja se takođe održava i u drugim gradovima”.
Pripadnici SAJ-a i dalje na ulicama Bara kontrolišu saobraćaj i legitimišu vozače. Njihovo prisustvo među građanima doživljava se na različite načine – za razliku od prethodnih dovođenja specijalnih snaga u grad pod Rumijom, kada su dočekivani kao jedinica koja uliva strah u kosti revolverašima, ovog puta je sve izraženija rezignacija i ocjena da država svoju snagu preko policije, a naročito preko pravosuđa, treba da demonstrira prije, a ne poslije likvidacija i mafijaških obračuna.
