Generalno, zemlja se prodaje po simboličnim cijenama i često po nižoj cijeni u odnosu na tržišnu, u svakom djelu Kosova. A nisu izuzetak ni fabrike i zgrade u centru grada.
Neki od objekata u centru Prištine prodaju se po minimalnim cijenama u odnosu na tržišne cijene na istom mjestu. Pored slobodne prodajne cijene imovine Kosova, privatizaciju karakteriše konstantno mješanje politike, falsifikovanje i fiksiranje procesa, sumnja se i u podmićivanja, navodnim stranama se prijeti ubistvima.
Još više je problema tokom privatizacije preduzeća putem “posebnog spin-off-a.” Ovaj metod privatizacije je primjenjen na preduzeća za koja je procjenjeno da će se vratiti na tržište i otvoriti nova radna mjesta. Uprkos obećanim investicijama vrijednim milione i angažovanja hiljade radnika – na kraju najveći dio tih privatizacija nije uspjela.
Nekadašnji direktor Riinvest-a i sadašnji poslanik u parlamentu Kosva, Muhamet Mustafa, kaže da je početak privatizacije bio neophodan iz dva razloga.
(Cio članak možete pročitati u današnjem izdanju lista “Koha Ditore”)
