Huaksi je najbogatije „selo“ u Kini i predstavlja teško dostižan san velikog broja Kineza. Osim po urbanističkoj uređenosti i privredi koja se ne zaustavlja ni na trenutak, Huaksi je poznat i po visokim životnom standardu koji se ističe u odnosu na ostatak Kine, piše “Bktnews”.
Za 55 godina, Huaksi se pretvorio iz siromašne ruralne oblasti u u simbol ekonomske ekspanzije zemlje, otelotvorene u 326 metara visokom hotelu koji krasi centar sela.
Luksuzni objekat ima 60 spratova, 826 soba, a već u prizemlju dočekaće vas 30 miliona funti vrijedna statua bika, napravljena od čistog zlata.
Skulptura bika od čistog zlata vrijedna je 30 miliona funti i nalazi se u luksuznom hotelu.
Stanovnici Huaksija rade sedam dana nedjeljno i navodno svi imaju preko 100.000 dolara na bankovnom računu. U ovom naselju vlada komunistička utopija, odnosno pravi pravcati kineski socijalizam u svom izvornom obliku.
Huaksi je 1961. godine osnovao Vu Renbao, upravo sa idejom da napravi naselje koje će predstavljati svojevrstan model kineskog komunizma.
Žitelji imaju veoma visok životni standard, skupocene kuće i automobile.
Renbao je, kada je osnivao selo, učvrstio jedno načelo – ključni faktori za sreću su novac, automobili, kuća i porodica.
Stanovnici Huaksija bogate se, između ostalog, podjelom godišnjeg profita sela. Budžet prevashodno pune fabrike koje rade non stop – u Huaksiju se radi sedam dana nedjeljno i ne postoji godišnji odmor.
Renbao je razumeo želju ljudi da „vide svijet“, ali kako neko da otputuje ako nikada nema odmor? Rješenje predstavlja „svjetski park“.
Tu se mogu vidjeti replike Sidnejske Opere, Kineskog zida, Trijumfalne kapije i Statue Slobode.
Ukoliko se stanovnici Huaksija ipak odluče da odu, gube sve – kuću, kola i novac – a svi njihovi posjedi djele ostali mještani.
Radnici koji dolaze u selo samo radi posla, ne uživaju u besplatnom zdravstvu i ekonomskim pogodnostima stanovnika Huaksija. Prema nekim procjenama, ovi migranti pokrivaju oko 95 odsto populacije.
Samo 5 odsto predstavljaju prvobitni naseljenici iz 60ih (i njihovi naslijednici) koji jedini dobijaju „dio kolača“.
Seoske vlasti tvrde sa su svi u Huaksiju bogati, iako je to gotovo sigurno propagandna poruka sa ciljem promocije kineskog komunizma.
OVAKVE BAJKE SE OSTVARUJU SAMO U RUSIJI
Kontrola medija i zakonske zabrane sprečili su lokalce da razgovaraju sa predstavnicima stranih medija usled čega je pravi način života u Huaksiju i dalje u određenoj mjeri misterija.
Uz komunističke pjesme koje se puštaju sa razglasa na ulicama i portrete „Velikog Renbaa“, u Huaksiju je život kao u nekom dugotrajnom eksperimentu.
