“Želio sam da studenti shvate koliko sretni smo mi Kanađani. To ne dolazi automatski i na tome se mora raditi. Tako nije u svim krajevima svijeta. U BiH studenti su morali rizikovati život da bi učili, a na prvoj liniji sredinom devedesetih godina bili su učitelji, ljekari, advokati i medicinske sestre”, rekao je MacKenzie.
On je tokom devedesetih sa snagama NATO-a učestvovao u više oružanih konflikata širom svijeta, a studentima je prenio svoja iskustva.
“Niste svjesni koliko svi vi imate sreće što studirate u slobodnoj zemlji. U BiH studenti nekad nisu imali ni profesore, a tokom granatiranja znali su osnovati škole i fakultete u podrumima”, rekao je MacKenzie.
Tokom govora podigao je sa stolice jednog od studenata i rekao:
“Ti bi moj prijatelju prvi nastradao, jer da bi stigao do biblioteke i knjiga morao bi trčati ispred snajperske vatre. U Sarajevu su oni najbrži istrčavali pred snajper prvi kako bi privukli vatru. Neki od njih su čak i poginuli samo kako bi studenti mogli učiti jedni od drugih u podrumima sarajevskih zgrada”.
Tokom svoje tridesettrogodišnje karijere MacKenzie je služio u Zapadnoj Njemačkoj, Gazi, na Kipru, u Vijetnamu, Egiptu, Centralnoj Americi i zemljama bivše Jugoslavije.
