Lijepo vrijeme sa ljetnjom temperaturom vazduha, rijeke automobila i autobusa, puno pjesme, igre i nezaobilazni ringišplili, popularne “balerine”, puno igračaka i ostalih “rekvizita” pretežno za djecu sa improvizovanih štandova, ćevapi i ćufte te bezalkoholna pića ili poneko pivo sve nas to podsjeća na vašarsku atmosferu kojom i zvanično počinje period ljepšeg vremena, odnosno odlazak “dosadne” zime koja je ove godine, reklo bi se narodski, i predugo trajala.
Prizren je, dakle, od ranih jutarnjih časova “okupiran” mnogobrojnim gostima i starim i mladim ljudima iz mnogih gradova Kosova, država u regionu ili samog okruženja grada i samih građana koji se, po tradiciji od preko 300 godina, svakog petog maja okupljaju i druže na popularnom mjestu, kraj gradskog stadiona, nazvanog i “Karabaš” gdje se, po običaju, obilazi Turbe kraj pomenutog mjesta, a onda se narod veseli, svako na svoj način.
Poseban pečat ovim dešavanjima daju mladi ljudi koji žele vidjeti ili biti viđeni jer se, nerijetko, na ovakvim narodnim skupovima dješavaju i poznanstva, a kasnije i svadbe mladih momaka i djevojaka. Inače, u narodu poznati paganski običaj u povodu “Đuđevdana” u ovom dijelu Kosova proslavljaju svi, bez obzira koja je nacionalna zajednica u pitanju. Čini se da toga dana grad “oživi” te počinje da liči na mnoge svjetske metropole jer se od gužve, faktički, ne može proći gradskim ulicama.
Takođe je gradski park kraj gradskog stadiona bio prepun ljubitelja prirode, dok je glavna saobraćajnica koja počinje od Gimnazije pa do “Elkosa” bila zatvorena za saobraćaj, upravo zbog poznatog vašara. Posebno se mora istaći da su i medicinske službe imale pune ruke posla zbog padanja u nesvest od velikih vrućina pa do nekoliko tuča, srećom bez posljedica, jer nažalost mnogi čekaju ovakve gužve da bi neke nerašćišćene račune iz prošlosti riješili baš ovog dana.
No, sve je to uvod, kako smo istakli, u još tradicionalniju proslavu “Đurđevdana” u mnogim selima prelijepe Gore gdje se kulturno-umjetničko-sportska dešavanja događaju skoro svakog dana, nakon petog maja, i gdje se, po tradiciji i običaju, okuplja veliki broj ljudi, pretežno onih koji žive u dijaspori, bilo oni Gorani, Bošnjaci ili Albanci, koji dolaze da vide svoj rodni kraj upravo u najljepšem mjesecu u godini, a to je maj mjesec.
Što se tiče dešavanja oko “Karabaša” ona se noću prenose u mnoge gradske ugostiteljske objekte poput hotela, restorana, diskoteka ili kafića gdje se atmosfera sa vašara, uz muziku i pjesmu, nastavlja do duboko u noć i do neke nove prilike za opštenarodno veselje, no kako rekosmo, nigdje nije ljepše kao u selima Gore, upravo u vrijeme “Đurđevdana”, a koja nas očekuju već od sutra.
Vinetu Ganić
