Nekada davno u svojim počecima bila je to više društvena igra a ne sport. Prvo ime za stoni-tenis je bio ping-pong, zatim sobni tenis, table-teniss, tenis na stolu i tek nakon drugog svjetskog rata iz upotrebe su izašla sva pomenuta imena a ostao je naziv stoni-tenis. Iako u prizrenskom regionu nije bio zastupljen i toliko popularan kao fudbal, košarka, rukomet ili recimo boks i karate ipak je uvijek bilo onih zaljubljenika u celuloidnu lopticu i udaranja reketom u nju da bi se savladao protivnik sa druge strane pravougaonog zelenog stola te tako sakupilo dovoljno poena za pobjedu. Iako je nekada stonoteniski klub “Prizren”, kako se nekada zvao, imao puno uspjeha na raznim sportskim takmičenjima te imao mnogo mladih i zainteresiranih poklonika ove stare sportske discipline, u posljednjih nekoliko godina i nije baš tako jer imaju “mali milion” problema počevši od nemogućnosti nalaženja prostorija za treniranje, pa do nemogućnosti onog osnovnog da se nabave sportski rekviziti za one mlađe kategorije ili da se pronađe novac za dalje takmičenje i sam opstanak ovog kluba u Super-stonoteniskoj ligi Kosova. Za naš web-portal govori trenet stonoteniskog kluba “Lidhja e Prizrenit” Rifat Rifati koji, između ostalog, ističe:
“Uz selam vašim čitaocima web-portala koji je već izuzetno popularan ovdje kod nas a koji pratite sve aktuelnosti u bilo kojoj društvenoj branši pa tako i u sportskoj da se stonim-tenisom bavim od daleke 1969-te godine što znači da sam doajen ili veteran u ovom sportu u stonoteniskom klubu “Prizren” gdje smo nekada bili veoma poznati,tj popularni ali i uspješni do negdje 90-tih godina prošlog vijeka gdje smo nekoliko godina bili prvaci Kosova. Ovu sportsku tradiciju nastavljamo i nakon rata gdje smo angažirali sve one koji su nešto nekad značili u ovom sportu da se ta tradicija, kako rekoh, u stonom-tenisu nastavi. Dakle, odmah nakon rata, zbog finansijskih poteškoća, naš klub se nazivao po sponzoru koji nas je čitavih 12 godina finansirao i na čemu smo im od srca zahvalni, dakle klub se tada zvao “Elif-19”. Sada smo stonoteniski klub “Lidhja e Prizrenit”, aktivni smo u Super ligi Kosova gdje se za naslov najboljeg takmiči 8. ekipa iz svih velikih gradova Kosova. Posebno moram istaći da je stonoteniski Savez Kosova, odnosno naša Federacija najjača i najaktivnija od svih sportskih saveza na Kosovu gdje ukupno imamo čak 51 sportsku aktivnost tokom čitave godine i možete zamisliti koliko je to entuzijazma i volje za ovim druženjem među stonoteniserima na Kosovu. Eto, uzmimo primjer godina ima 52 nedjelje a mi, kako rekoh, imamo 51 aktivnost što je svakako za respekt. Uzmimo ovu našu sportsku dvoranu u Prizrenu za primjer gdje sam, maltene i ljeti i zimi sa svojom ekipom i gdje usavršavamo znanje skoro svakog drugog dana, naročito sa onim najmlađima, o ovom popularnom i brzom sportu kroz veliki broj trreninga ali i seminara koje mi stariji organizujemo bar jednom mjesečno”, ističe Rifati i nastavlja:
“Ako pričamo o vrlo slabom ili nikakvom finansiranju od strane opštinskih struktura vlasti moram biti iskren i reći da se u mnogim Direktorijatima u opštini, a posebno u onima koji se brinu o sportu u regionu Prizrena, nalaze ljudi koji pojma nemaju o sportu, dakle preko političkih stranaka su ušli na funkcije i rade po svome koji usput ne znaju da vrednuju i klasificiraju razvoj sporta i klubove u gradu. Dakle, stoni-tenis je sport intelektualaca i zahtjeva puno toga, međutim kao što se zna na Kosovu se ogroman novac izdvaja na fudbal i košarku a posebno na borbene, odnosno borilačke sportove poput boksa, rvanja i slično tako da nemamo razumjevanja od sportskih zvaničnika pa smo tu gdje jesmo, na margini sportskih zbivanja u stonom-tenisu kako na Kosovu tako i u regionu. Moramo biti jasni i korektni da kvalitet sporta u jednoj državi najčešće zavisi od finansijske situacije a kod nas je, kao i kod mnogih sportskih klubova na Balkanu, ta situacija veoma loša tako da se ne možete razvijati onako kao što se radi u evropskim državama ili u Americi, recimo. Ako želimo postignuti povoljne rezultate moramo biti profesionalni, tj da imamo sve adekvatne uslove za rad kako bih ja bio 6-7 sati u sportskoj dvorani i radio sa više generacija u vezi usavršavanja znanja o stonom-tenisu, počevši od djece pa do seniora. Nažalost, ističe Rifati, kod nas toga nema jer smo, bar što se tiče ovog sporta o kome govorimo, prilično zaostali za državama u regionu. Ako želimo pojasniti situaciju u našem stonoteniskom klubu tu imamo nekoliko kategorija stonotenisera počevši od onih najmlađih, tj pionira pa do kadeta, juniora i seniora. Imamo, realno rečeno, dva kluba u jednom, odnosno seniori imaju svoju ligu gdje se takmiče a isto tako i juniori imaju svoju ligu te su izdaci ogromni, bar što se takmičenja tiče na profesionalnom nivou. Vidite, ponovo se vraćam na pojam finansija jer stoni-tenis nije skup sport da bi se treniralo i takmičilo. Međutim, opština nam daje oko 500 eura godišnje i to u ratama, no rekoh, to je isuviše malo da bi mi opstali i takmičili se onako kako treba. No, veliki entuzijazam koji krase nas starije u klubu i dobra volja naše uprave kao i velika želja za uspjehom i radom dovodi do toga da mi i dalje predstavljamo prizrenski stoni-tenis na visokom i profesionalnom nivou, bez obzira na puno problema”, kaže on.
Na naše pitanje da li ima Bošnjaka stonotenisera u klubu trener Rifati ističe:
Da, imamo stonotenisere iz bošnjačke zajednice no potrebno je posebno istaći da je naš stonoteniski klub “Lidhja e Prizrenit” multietničan na što sam jako ponosan gdje imamo stonotenisere i Albance, Turke i pomenute Bošnjake i to me održava da radim neprekidno sa njima i da se svi mi ponosimo ono što nam grad daruje, a to je multietnički sklad i uzajamno poštovanje po kome smo poznati širom svijeta. Eto, za kraj bih poželio svima vama, posebno omladini u Prizrenu da nam se pridruže na našim treninzima jer baviti se ovim dinamičnim i brzim sportom i nije baš lako jer iako izgleda da je lak stoni-tenis spada u najteže i najkomplikovanije sportove na svijetu jer vam svaki mišić na tijelu radi punom parom i morate biti maksimalno koncentrisani naročito kada imate zvanični meč, a kada kažem da trening traje sat i pol bez prestanka onda je jasno koliko je ovaj sport zahtjevan ali i dinamičan. No, mi smo optimisti i vjerujemo da ćemo na kraju ove takmičarske sezone biti pri samom vrhu kosovske Super-lige u stonom tenisu što svakako svi mi, a naročito naši mladi omladinci, svakako i zaslužuju jer nose epitet vrhuskih sportista koji svake godine dobijaju nagradu od strane opštine Prizren za razvoj sporta u gradu na šta sam veoma ponosan i što mi daje volju ali i snagu da i dalje sa punio optimizma radim sa njima”, istakao je Rifat Rifati trener stonoteniskog kluba “Lidhja e Prizrenit” čijim stonoteniserima redakcija našeg web-portala želi puno uspjeha u daljem radu i da dostojno prezentuju naš grad na svim takmičenjima te da postižu uspjehe kao što su ih postizale mnoge starije generacije poput, recimo, pomenutog trenera Rifatija.
Vinetu Ganić
