Mitko Harakčijev osuđen je na doživotnu zatvorsku kaznu zbog ubistva dvojice muškaraca i ranjavanja još dvojice. Prije nego što je dospio u zatvor, Harakčijev je imao malu firmu za uvoz mliječnih proizvoda, koja je brzo propala. Nakon toga počeo je da krade i da se bavi prevarama, zbog čega je period od 1998. do 2001. godine proveo u zatvorskoj ćeliji.
Nakon izlaska iz zatvora, žena ga je napustila, a on počeo da krade minibuse marke “mercedes” i ubija njihove vlasnike. Na doživotni zatvor osuđen je 2002. godine, a nakon pet godina provedenih u zatvoru počeo je da čita pravnu literaturu i piše tužbe. Iako je gubio sporove, sudski procesi su odugovlačeni, jer se on žalio višim instancama. Harakčijev državu tuži za sve i svašta, od toga što mu nije obezbijeđen besplatan telefon, poštanske marke za pisma, pa sve do toga da je hartija za pisanje pisama u zatvorskoj kantini skupa, a tražio je i jeftino kancelarijsko ljepilo.
Tužio je državu, jer mu tri godine nije obezbijedila pristup vodećoj štampi, a tražio je i odštetu od 43.000 leva /21,5 hiljade evra/ zbog toga što mu u zatvoru nije obezbijeđena hrana, kao muslimanu, čiju je vjeru uzeo pred svjedocima, budući da mu nije dozvoljeno da ode do neke od džamija.
Ovaj serijski ubica dobio je i neke sporove. Presuđeno mu je obeštećenje u iznosu od 350 eura nakon što je protiv njega bio pokrenut, a zatim obustavljen spor zbog optužbe za krađu kačkavalja.
Početkom jula Evropski sud za ljudska prava u Strazburu osudio je bugarsku državu da mu isplati 4.000 eura ime nehumanih uslova u Starozagorskom zatvoru.
