Kada ovakva jedna poplavna katastrofa pogodi jednu zemlju, za očekivati je da se sporadično jave i pojedine zarazne bolesti i infekcije.
Njih je moguće izbjeći tako što se pazi odakle se uzima voda za piće, ako se voće, povrće i druge namirnice dobro operu prije konzumacije, redovno peru ruke i održava lična higijena, a životni prostor zahvaćen poplavama dobro očisti, osuši i dezinfikuje od buđi i drugih mikroorganizama.
Međutim, za slučaj da se ipak neko od oboljenja javi, evo kako da ih prepoznate i šta da preduzmete kako biste se vi ili vaši bližnji što prije izliječili.
VAŠKE
Ne brinite se ništa! Ove male napasti vas neće životno ugroziti, niti vam prenijeti neke opasnije bolesti, ali da su nezgodne, to sigurno jesu. Prvi simptomi vaški su sitne male gnjide u kosi (jajašca vaški) i svrab i češanje glave.
Uklanjanje započinje pranjem kose specijalnim antipedikuloznim šamponima. Šampon uklanja samo žive organizme i zbog toga nakon pranja kose neophodno mehanički, upornim češljanjem uskim češljićem ukloniti sve gnjide koje su se zakačile za vlasi. Tretman šamponom se ponavlja za sedam dana, a u međuvremenu je važno da se svakodnevno pregledavate (posebno potiljak, predjel oko slijepoočnica i iza ušiju) i češljate da bi se uklonile i najupornije gnjide.
U porodici u kojoj su se pojavile vaške, potrebno je nakon tretiranja glave svih ukućana oprati svu posteljinu, ćebad, peškire, odjeću koja se navlači preko glave kao i sve kape i šešire, šnalice, trakice za kosu…
U pitanju je zarazna infekcija kože uzrokovana gnjidom “Sarcoptes scabiei”. Ovi paraziti su mali i obično nisu vidljivi golim okom. Žive u koži domaćina, uzrokujući jak alergijski svrab.U pitanju je bolest koja je u vezi s vodom i poplavama. Šuga se može prenijeti sa objekata, mada do prenosa najčešće dolazi direktnim dodirom, a rizik od oboljevanja je proporcionalan dužini kontakta.Simptomi šuge su sitne crvene tačke uglavnom na rukama i pregibnim površinama, na ručnim zglobovima, laktovima, pazuhu, između prstiju, a nekada mogu da se prošire i na veći dio tijela. Zaraza se širi isključivo direktnim kontaktom sa oboljelom osobom, tako da je pranje ruku najbolja prevencija.
Oboljenje je izliječivo uz odgovarajuću terapiju, a posljedice, ukoliko se sa liječenjem počne na vrijeme, nisu ozbiljnije po opšte zdravstveno stanje čovjeka. Ne liječite šugu sami, obavezno se javite ljekaru kako bi vam prepisali odgovarajuću terapiju.
DIZENTERIJA
Dizenterija, odnosno srdobolja, zarazno je oboljenje sluzokože debelog crijeva, praćeno čestim krvavosluzavim stolicama, naponima pri vršenju nužde i opštim poremećajem zdravlja. Bacili dizenterije izdržavaju vrlo dobro hladnoću, a neotporni su prema toploti. U zemlji i vlazi mogu da se održe dugo, a na suncu uginu brzo. Mogu dugo da se zadrže u crijevima i stolici osoba koje su preležale srdobolju.
Izvor uzročnika dizenterije je bolesnik, odnosno njegov izmet. Na zdravlje osobe prenosi se bilo neposredno, dodirom, bilo posredno, preko muha, hranom i vodom. Dovoljno je da se zdrave osobe rukuju s bolesnikom ili da dodirnu predmete koje bolesnik upotrebljava pa da se, ako potom ne operu dobro ruke, zaraze.Prvi znaci dizenterije su opšta malaksavost i brzi zamor, lako povećanje temperature, osjećaj neprijatnosti u stomaku, krčanje u crijevima, onda česte i sve češće stolice praćene bolovima. Uporedo ide i pogoršanje opšteg stanja. Bolesnik je iscijeđen, oslabio, stalno bi pio vodu, ne jede mu se, oči su mu upale, jezik je beo, obložen i suv.
Nemojte ni pokušavati sami da liječite dizenteriju, već odmah potražite pomoć ljekara! U prvo vrijeme treba uzimati što više tečnosti, ali ne mnogo najedanput (zašećerena voda, čaj, kafa, sok od maline, limuna ili pomorandže i, naročito, pirinčana voda). Mlijeko se može davati, ali veoma razblaženo vodom, čajem ili bistrom kafom. Kasnije se prelazi na kašastu hranu.
ŽUTICA
Ima nekoliko vrsta hepatitisa, ali u ovako jednoj vanrednoj situaciji najvjerovatniji je hepatitis A, odnosno “bolest prljavih ruku“. Iako su i drugi hepatitisi zarazne žutice, ova vrsta bolesti se lako zakači i širi, posebno među djecom i mladima. Odrasli, stariji od 30 godina, rijetko oboljevaju, kao i stari.
Inkubacija (period od dobijanja virusa do pojave simptoma i znakova bolesti) traje od 15 do 50 dana, obično oko mjesec dana. Srećom, većina djece ima blažu formu bolesti. Što je dijete mlađe (ovo ne važi za bebe kod kojih je bolest potencijalno veoma opasna) veća je šansa da bolest prođe neopaženo!Bolest počinje takozvanim nespecifičnim smetnjama: zamor, bolovi u mišićima i zglobovima, slijedi mučnina i loš apetit, a većina ljudi dobije povišenu (obično ne previsoku) temperaturu. Proliv sečesto javlja. Žutica se ne mora vidjeti, naročito kod mlađe djece, ali pažljivi roditelji mogu primijetiti tamnu boju mokraće.
Sve traje od par nedjelja do mjesec dana, veoma rijetko duže, a velika većina oboljelih lijepo se oporavi. Nažalost, nema lijeka koji može da ubije virus. Zato je terapija odmaranje, dijetetski režim koji podrazumijeva lakšu hranu, vitamine i čekanje da bolest prođe.
RESPIRATORNE I CRIJEVNE INFEKCIJE
U slučaju simptoma sličnih prehladi ili gripu nikako se ne liječite na svoju ruku, već se obavezno javite svom ljekaru. Problemi sa gornjim disajnim putevima ili plućima mogu nastati kao posljedica udisanja štetnih materija iz okoline, ali zbog prisustva buđi ili bakterija u još uvijek vlažnoj kući.
Važno je da ljekari uzmu bris kako bi se tačno odredilo da li je infekcija gljivičnog, bakterijskog ili virusnog porekla, a zatim da se preduzme adekvatno liječenje.
U slučaju stomačnih problema, može se uzimati neki blag probiotik i prilagoditi ishrana. Ipak, za slučaj da je u pitanju neko ozbiljnije trovanje ili dizenterija, važno je da se na vrijeme potraži stručna pomoć.
