Zbog toga često nastaju mitovi o gumama koji se prenose od vozača do vozača. Navodimo neke od njih.
Mit: Gumu treba napumpati onoliko koliko je naglašeno na bočnoj strani gume.
Činjenica: Na bočnoj strani gume istaknut je maksimalni pritisak koji smije biti u gumi, ne i preporučeni pritisak proizvođača. Za adekvatno rukovanje prilikom naduvavanja gume, postupite prema preporukama za nivo pritiska iz priručnika za vaš automobil ili prema informacijama koje se nalaze na pločici u kaseti vozila, na unutrašnjoj strani poklopca rezervoara goriva, na vozačevim vratima ili ispod haube.
Mit: Gume visokih performansi se brže troše zbog ljepljivih jedinjenja u njima.
Činjenica: Gume visokih peformansi se mogu istrošiti brže od konvencionalnih guma za porodični automobil, ali za to nisu krivci gumeni polimeri. Zapravo, novi polimeri utiču na duži životni vijek guma visokih peformansi. Ovim gumama se prosječno pređe 42.000 kilometara, što je slično prosječnoj kilometraži koju “pregazi” guma jednog porodičnog automobila.
Brže trošenje guma visokih performansi može biti prouzrokovano većim brojem konjskih snaga automobila za koje su predoređene, ali i agresivnom vožnjom. Nagla ubrzanja i kočenja automobila mogu skratiti vijek bilo kojoj gumi.
Mit: Gume za sve sezone su toliko dobre, da su zimske gume nepotrebne.
Činjenica: U nekim dijelovima Evrope ova priča možda i pije vodu, ali ukoliko živite u dijelovima, gdje su zime prilično oštre, potrebna vam je moć prianjanja koju pružaju zimske gume. Takođe, zimske gume dominiraju u ruralnim oblastima gdje se tokom zime snijeg i voda zadržavaju na putevima. One pružaju 25 odsto bolje prijanjanje u dubokom snijegu od bilo koje gume za sve sezone.
Mit: Najslabiji dio gume su bočne strane. Ukoliko se one oštete, guma može prestati da bude upotrebljiva.
Činjenica: “Šavovi” guma, odnosno bočne strane, čine materijali koji se preklapaju i to zapravo predstavlja najjači dio gume.
