Na posljednjoj sjednici Predstavničkog doma Parlamenta BiH prvi put od završetka rata otvoreno se progovorilo o političkim ubistvima u oba entiteta i zataškavanju istraga. Predsjednik Saveza za bolju budućnost i ministar sigurnosti BiH Fahrudin Radončić, odgovarajući na pitanja Kluba zastupnika SDA u vezi s njegovim intervjuom „Večernjem listu” od 18. maja ove godine, iznio je niz dokaza, izjava i tvrdnji koje demaskiraju ulogu bošnjačke mafije i člana Predsjedništva BiH Bakira Izetbegovića.
Porodice ubijenih ministru sigurnosti dale su punu podršku u njegovom nastojanju da ohrabri tužioce i agencije za provođenje zakona da konačno pred lice pravde izvedu ubice i njihove nalogodavce.
Nakon ove rasprave u javnosti su se ponovo uzburkale strasti, ali i glasnije počelo pričati o neriješenim ubistvima u našoj zemlji.
Odlučnost Radončića da ponudi bezrezervnu podršku u rasvjetljavanju svih ubistava prepoznata je kao konačan pomak s mrtve tačke.
– Sada je već evidentno da imamo društvenu i političku klimu koja može osigurati neovisne i politički neometane istrage u svim do sada neriješenim slučajevima – potcrtao je Radončić.
Nadamo se da će ova njegova izjava i zaista probuditi nadležne u bh. tužilaštvima iz kojih, nažalost, ni nakon višednevnih čekanja nismo dobili odgovore na naše pisane upite o istragama najvećih poslijeratnih, a još neriješenih zločina, na koje podsjećamo u našem istraživanju.
PODZEMLJE
Muzafer Kalić
Klasična sačekuša
U centru Sarajeva 15. januara 2002. godine u klasičnoj sačekuši ubijen je Muzafer Kalić (25) iz Rožaja (Crna Gora), nastanjen u Sarajevu. Na mjestu ubistva u pasažu zgrade u Mis Irbinoj ulici, gdje je Kalić i stanovao, pronađen je automatski pištolj Škorpion s prigušivačem kojim je ubijen. Očevici se nikada nisu javili istražiteljima.
Pet godina nakon zločina, Tužilaštvo Kantona Sarajevo je, navodno, bilo došlo do imena osumnjičenog na osnovu DNK analize odjeće pronađene u zgradi, ali do danas niko nije uhapšen.
Zihad Hasanović
Izrešetan sa 11 metaka
Zihad Hasanović izrešetan je 15. februara 2004. godine sa 11 metaka iz pištolja u svom džipu u Sarajevu. U Hasanovića su pucali iz drugog automobila na ulici. Nalazi obdukcije su pokazali da je umro zbog gubitka krvi. Hasanović je, prema policijskim informacijama, bio član narkomafije, a istražitelji su u blizini njegove kuće pronašli oružje i miksere za miješanje sintetičkih supstanci.
Njegovo ubistvo bilo je okarakterizirano kao direktna posljedica presijecanja lanca trgovine heroinom koji je iz Istanbula trebao biti dopremljen u Sarajevo. Ubice nikada nisu pronađene, a slučaj je i dalje u rukama sarajevskih tužilaca.
Pavle Bezek
Metak u potiljak
Pavle Bezek ubijen je 26. avgusta 2003. godine ispred ljetne bašte „Monument“ u Štrosmajerovoj ulici u centru Sarajeva. Ubica nikad nije otkriven iako je zločin počinio pred najmanje 50 svjedoka. Četiri osobe bile su optužene za učestvovanje u tuči i neprijavljivanje ovog krivičnog djela, ali direktni počinilac koji je Bezeku prišao sleđa, izvukao pištolj i iz neposredne blizine mu ispalio metak u potiljak nikada.
UKOPANI NA KOVAČIMA
Taib Torlaković
Bomba u automobilu
Tužilaštvo KS je, također, zaduženo za istragu o ubistvu Taiba Torlakovića koji je poginuo u eksploziji autobombe u sarajevskom naselju Stup 17. januara 2004. godine. Bomba je bila postavljena ispod sjedišta BMW-a kojim se Torlaković vozio. Eksplozija je prvobitno tretirana kao krivično djelo terorizma.
Torlakovića je ranije tadašnja Policijska misija UN-a u BiH označila kao jednog od 14 vođa organiziranog kriminala u BiH. Istražitelji su govorili da je istraga usmjerena na više osoba, postojalo je mnoštvo priča o mogućim motivima, načinu izvršenja i ostalim detaljima, ali sve je ostalo na pričama. Torlaković je ukopan na šehidskom mezarju Kovači.
Ramiz Delalić Ćelo
Ubijen u dvorištu
Ramiz Delalić Ćelo, bivši komandant Devete brdske brigade Prvog korpusa Armije RBiH i jedan od najutjecajnijih članova sarajevskog podzemlja, ubijen je 27. juna 2007. godine u Sarajevu. Policija je mrtvog Delalića pronašla u dvorištu kuće u starom dijelu grada u kojoj je imao iznajmljen stan, a nakon dojave da su se na tom području čuli pucnji.
Policija je ubistvo Delalića povezala s učestalim obračunima kriminalnih grupa u Sarajevu. Ćelo je bio osoba s policijskim dosjeom još iz predratnog razdoblja. Očekuje se da nakon nedavne velike akcije SIPA-e kodnog naziva „Lutka“ konačno bude rasvijetljen slučaj ubistva Ramiza Delalića Ćele. I on je ukopan na šehidskom mezarju Kovači.
Mušan Topalović Caco
Nikad razjašnjen način likvidacije
Mušan Topalović Caco, ratni komandant Desete brdske brigade, ubijen je 26. oktobra 1993. godine. Istoga dana Caco je prethodno ubio devet policajaca. Tri godine Topalović je ležao u mezaru s oznakom NN, a onda je ekshumiran i ukopan na šehidskom mezarju Kovači.
Prema naredbi predsjednika Predsjedništva BiH Alije Izetbegovića, koji je u poslijeratnim godinama u jednom od svojih intervjua izjavio da je „Caco i heroj i zločinac“, u oktobru 1993. provedena je najveća vojno-policijska akcija „Trebević 2“ čiji je cilj bila „uspostava reda i vraćanje odmetnutih vojnih grupa u sistem”.
Tragičnog dana poginulo je 14 pripadnika Armije RBiH i policije, među kojima i 23-godišnji Admir Hebib, sin bivšeg pomoćnika ministra policije RBiH i predsjednika Patriotske lige BiH Avde Hebiba, te Elvir Šovšić,Jasmin Čamdžija, Hamid Humić, Izet Karšić, Kemal Kojić, Dragan Miljanović, Slaven Markešić i Srđan Bosiljčić. Ovi policajci ubijeni su mučki, a za njihovu smrt niko nikada nije odgovarao.
Nikada nije razjašnjen način ubistva Mušana Topalovića Cace iako je 2005. godine Kantonalno tužilaštvo otvorilo istragu o njegovoj smrti.
POLITIČKA UBISTVA
Nedžad Ugljen
Upozoravao da će ga ubiti!
Nedžad Ugljen, pomoćnik direktora tajne službe AID, ubijen je 28. septembra 1996. u sarajevskom naselju Aneks, a istraga o njegovoj likvidaciji u sarajevskom tužilaštvu vodi se protiv nepoznatog izvršioca. Slučaj „Ugljen“ jedan je u nizu neriješenih političkih ubistava, a povezuje se s postojanjem zloglasne jedinice „Ševe“.
Pred samu smrt Nedžad Ugljen je upozoravao brojne političke predstavnike i medije da će ga ubiti. Predstavnici vlasti, nažalost, nisu pokazali spremnost ni da ga zaštite, a kasnije ni da rasvijetle njegovu likvidaciju.
Jozo Leutar
U istrazi učestvovao i FBI
Atentat na zamjenika ministra unutrašnjih poslova FBiH Jozu Leutara izvršen je 16. marta 1999. godine. Preminuo je u Kliničkom centru Univerziteta u Sarajevu (KCUS) 12 dana kasnije. Ubijen je u sarajevskom naselju Ciglane, a istraga u kojoj je učestvovao i FBI pokazala je da je u njegov automobil bio postavljen eksploziv.
I ovdje su tragovi vodili do AID-a i političkog vrha SDA.
Porodica Halilović
Eksplozija u stanu
Istraga o pokušaju ubistva Sefera Halilovića, prvog komandanta Armije RBiH, 7. jula 1993. godine, kada su u stanu u sarajevskom naselju Ciglane ubijeni njegova supruga i šura, prebačena je s Kantonalnog na Državno tužilaštvo.
– I onda i danas nekoliko terorista iz specijalne jedinice „Ševe“ uživa zaštitu jednog dijela policijsko-istražnog aparata u BiH, ali, očito, moć tih ljudi slabi, a kako su „Ševe“ sve bliže procesuiranju, nervoza postaje sve veća kod njihovih političkih očeva – riječi su Semira Halilovića, sina Sefera Halilovića.
Srđan Knežević
Ubistvo na Palama
Srđan Knežević, nekadašnji zamjenik načelnika Centra javne bezbjednosti (CJB) Istočno Sarajevo i ratni komandant specijalne jedinice „Beli vukovi“, ubijen je 7. avgusta 1998. godine na Palama.
Istragu o ovom ubistvu vodio je Ljubiša Savić Mauzer, ratni komandant srpske dobrovoljačke brigade „Panteri“ i poratni načelnik Uprave policije MUP-a RS, koji je ubijen u atentatu 2000. godine u Bijeljini. Za njegovo ubistvo osuđen je Đorđe Ždrale.
Kneževićeve ubice, pak, nikada nisu privedene licu pravde.
Željko Marković
Izrešetan na Sokocu
Željko Marković, načelnik policije MUP-a RS, ubijen je 24. septembra 2002. godine po sličnom scenariju kao i Knežević. Markovića su na Sokocu ispred punčeve kuće bukvalno izrešetali. Neki tragovi istrage vodili su do Milovana Cicka Bjelice (SDS), ali svaka eventualna istraga o njegovoj umiješanosti bila je osuđen na propast.
Milan Vukelić
800 grama TNT-a
Milan Vukelić, inžinjer iz Banje Luke, otac četvero djece, ubijen je u eksploziji autobombe 6. novembra 2007. godine oko 20.20 sati u banjalučkom naselju Starčevica.
Ispod Vukelićeve sive Ford Fijeste postavljena je eksplozivna naprava sa 800 grama TNT-a, koja je aktivirana najvjerovatnije daljinskim upravljačem i to u trenutku kada je automobil prolazio pored samačkog hotela, odnosno zgrade MUP-a RS i Osnovne škole “Branko Radičević”, u banjalučkom naselju Starčevica.
Juka Prazina
Smrt u Belgiji
Juka Prazina je ubijen 4. decembra 1994. godine u Belgiji. Prema tvrdnjama nekih svjedoka, Prazina je počeo predstavljati problem muslimanskoj tajnoj službi u BiH te je izveden iz Sarajeva preko Hercegovine i Hrvatske. Dat mu je pasoš na drugo ime kojim je došao u Francusku, a potom u Belgiju.
Prazina je nađen tek 29. decembra potpuno nag u kanalu nedaleko od sela Vambroš.
