Blago i prijateljski upozoren (Dačić i Vučić) na mogućnost da živalj iz četiri sjevernokosovske opštine bude izbrisan sa spiska korisnika budžeta, što bi, ukoliko se pride i prekinu svi krijumčarski kanali za necarinjenu i neoporezovanu hranu, imalo teške posljedice po izvjestan broj uistinu siromašnih, odmetnički se vrh – godinama masno nagrađivan za održavanje iluzija – namah smirio, a potom definitivno odlučio da njegovi izbezumljeni sledbenici jedu korijenje.
Optimistima se učinilo se da su pripadnici srpskog naroda na sjeveru Kosova polovinom maja dovoljno ispraznili svoje resurse iracionalnosti i besa, vrijeđajući prvog potpredsjednika Vlade Srbije Aleksandra Vučića, po njihovom zapažanju, “prvog visokog funkcionera poslije Slobodana Miloševića” koji ih je saslušao, te da će izvjesno vrijeme makar šmirati normalnost, ali ništa od toga – sa tih toponima pristižu dobre vijesti samo za ekstremno nacionalističku opoziciju okupljenu oko Vojislava Koštunice i radikalne vanprarlamentarne i vanzakonske pojavne oblike zlikovačkog udruživanja. I Dobricu Ćosića koji nastavlja svoju piromansku, antiekološku djelatnost novom kupusarom, pečatanom u produkciji još jednog neuništivog Srbina Manojla Vukotića. Srpski su iredentisti, njih 97 iz sjevernokosovskih opština, prošle nedjelje formirali zajednicu opština koju su nazvali “Privremena skupština Kosova i Metohije” i obznanili da ne priznaju sporazume Beograd – Priština iz Brisela.
“Samo demokratska i ekonomski jaka Srbija može pomoći srpskom narodu na Kosovu, ali mi ne možemo prihvatiti da cijena ulaska Srbije u EU bude gubitak teritorije i nasilna integracija u institucije nepriznate države,” rekao je Slavko Stevanović, izvikan za predsjednika novoizleglog mutanta.
Stevanović je izgovorio i da su sjevernokosovski odmetnici dali Beogradu grejs – period, te svoju kozačku skupštinu nisu proglasili, kao što bi bio red, na Vidovdan, te da su time dokazali da “niko od Srba sa Kosova ne želi da ometa svoju državu u njenim naporima da se integriše u evropsku zajednicu”. Dosolio je i malo Koštunice, ocjenivši zvečansko saborovanje kao “pokušaj da se Kosovo vrati sa bespuća neprava na teren važećeg Ustava i zakona”.
Nije ova podmukla, cinična šizofrenija u Beogradu ostala neprimećena; predsjednik Vlade Ivica Dačić je, teško suzdržavajući napad besa, rekao da to nešto tamo “ne postoji”, odnosno da “to ne ide na korist ni Srbiji ni srpskom narodu na Kosovu”. Već ranije su odmetnici upozoreni da od demokratske i ekonomski jake Srbije koju pominju, pomoć, koju takođe pominju, mogu očekivati jedino ako pokazuju apsolutnu kooperativnost sa Beogradom. Koja se ovoga puta neće dokazivati mitingaškom destruktivnom turnejom i prodajom suza za velike novce, kao u vrijeme pomenutog Slobodana Miloševića, već, prije svega, pristajanjem na novu realnost i do juče nezamislivo gašenje paralelnih institucija. Poput nedavnog zatvaranja policijske stanice u Mitrovici, za koju smo još u vrijeme Borisa Tadića i Borislava Stefanovića znali da ne postoji.
Blago i prijateljski upozoren (Dačić i Vučić) na mogućnost da živalj iz četiri sjevernokosovske opštine bude izbrisan sa spiska korisnika budžeta, što bi, ukoliko se pride i prekinu svi krijumčarski kanali za necarinjenu i neoporezovanu hranu, imalo apokaliptične posljedice, odmetnički se vrh – godinama masno nagrađivan za održavanje iluzija – namah smirio, a potom definitivno odlučio da njegovi izbezumljeni sledbenici jedu korijenje. Budući da neće moći baš lako da aktiviraju potencijale koji, kako je u trenucima duševnog rastojstva tvrdio Aleksandar Vulin, predstavljaju budućnost srbijanske privrede.
Šta se događa sa srbijanskom Udbom, decenijskim transmiterom novca i direktiva na svetu zemlju jedino je pitanje od značaja za razjašnjenje nove božurske demokratije beogradskih, niških i kragujevačkih i ostalih stanodavaca, odnosno trgovaca nekretninama, drogom, ljudima. Vučić nije pokazao nikakav znak nervoze, biće da je riječ o pobuni razvlašćenih i nimalo nežno probuđenih spavača koji su pod kontrolom.
A dokle iredentisti misle ovako da prijete, ucjenjuju, ponižavaju. Dok se ne omogući da jedino oni uživaju posljedice vlastite iracionalnosti. Posao za državu.
