Svako od nas se prisjeća nekih stvari iz djetinjstva kao kroz maglu i pitamo se gdje sva ta sjećanja nestaju. Intenzivna proizvodnja neurona u prvim godinama života je razlog zbog kojeg se teško prisjećamo stvari iz najranijeg djetinjstva.
Formiranje novih moždanih ćelija povećava kapacitet za učenje, ali istovremeno briše stara sjećanja, navodi se u rezultatima istraživanja predstavljenim u Kanadskom udruženju za neuronauku. Stručnjaci kažu da rezultati studije na miševima dovode u pitanje određene teorije iz psihologije.
Neurogeneza, odnosno formiranje novih neurona u hipokampusu, dijelu mozga zaduženom za dugoročno pamćenje, doživljava vrhunac prije i poslije rođenja, a potom opada tokom djetinjstva i u zrelom dobu.
“Prije četvrte ili pete godine imamo veoma dinamičan hipokampus, koji ne može da skladišti informacije na stabilan način. Stvaranje novih neurona proces je koji može da kompromituje pamćenje”, rekao je doktor Paul Frankland iz Dječije bolnice u Torontu.
Naučnici su izvršili testove na mladim i starim miševima u laboratoriji i zaključili da postoji direktna veza između usporavanja rasta neurona i povećanja kapaciteta pamćenja. Naučnici kažu da to objašnjava činjenicu da nismo u stanju da zapamtimo događaje iz ranog djetinjstva, što je pojava poznata pod imenom infantilna amnezija.
Prethodna istraživanja pokazala su da mlađa djeca mogu da pamte događaje kratkoročno, ali da se kod njih ne formiraju dugoročna sjećanja. Bettina Forster, doktorica iz jedinice za kognitivna neuronaučna istraživanja Gradskog Univerziteta u Londonu izjavila je, da ovo istraživanje ukazuje na postojanje direktne veze između neurogeneze i formiranja pamćenja.
„Ovi rezultati dovode u pitanje pretpostavljenu vezu između verbalnog razvoja i infantilne amnezije, kao i neke psihološke i psihoterapeutske teorije u vezi sa ovom temom“, kaže Forsterova.
