Sva četiri tretirana majmuna su patila od znatnog tresenja udova – što je klasični simptom Parkinsona – i nisu mogli da kontrolišu svoje tijelo.
Poslije tri mjeseca mogao se opaziti napredak u njihovoj motorici, a šest mjeseci pošto su im transplantirane matične ćelije, majmuni su mogli da hodaju po svojim kavezima.
Parkinsonova bolest je progresivno neurološko oboljenje u vezi sa smanjenjem proizvodnje dopamina u mozgu. Zasad nema medicinskog rješenja za opadanje tog ključnog neurotransmitera.
Bolest uglavnom napada starije osobe. Profesor June Takahashi, vođa pomenutog istraživanja, napominje da se u vrijeme implantiranja oko 35 odsto matičnih ćelija već razvilo u dopaminske neuronske ćelije.
Poslije godinu dana još je bilo živo oko 10 odsto dopaminskih neuronskih ćelija. Kako prenosi Tanjug, Takahashi ističe da je izazov prije eventualnog otpočinjanja kliničkih ispitivanja ove terapije, da se njena efikasnost i neškodljivost unaprijedi povećanjem preživljavanja dopaminskih neuronskih ćelija na 70 odsto i sprečavanjem razvoja tumora.
Tim profesora Takahashija je u međuvremenu isto testiranje započeo implantiranjem u mozak majmuna oboljelih od Parkinsona tzv. “indukovlanih pluripotentnih matičnih ćelija” (iPS) dobijenih ne iz embriona nego iz ljudske kože.
Cilj je da se provjeri da li i takve matične ćelije imaju isto dejstvo na primate kao i embrionske.
