Posljednju poštu Titu tada je odalo 31 šef države, 22 premijera, četiri kralja, šest prinčeva i 11 predsjednika skupština.
Bio je lider Komunističke partije Jugoslavije (kasnije Savez komunista Jugoslavije) od 1937. do 1980, vođa Narodnooslobodilačke borbe naroda Jugoslavije od 1941. do 1945, a kasnije i vrhovni komandant Oružanih snaga SFRJ. Jedan je od osnivača Pokreta nesvrstanih.
U Bosni i Hercegovini Tito se smatra jednom od najznačajnijih historijskih ličnosti, a glavna sarajevska ulica nosi njegovo ime.
Preminuo je u Kliničkom centru u Ljubljani, 4. maja 1980. godine. U to vrijeme pojavljuju se prve sumnje da li će njegovi nasljednici uspjeti da očuvaju Jugoslaviju u kojoj je on uspješno suzbijao nacionalizam i održavao jedinstvo.
Nažalost, te sumnje se ostvaruju desetak godina nakon njegove smrti kada etničke podjele i konflikti dovode do krvavog raspada Jugoslavije.