Osim voznim karakteristikama, sportski automobili privlače nas i svojim specifičnim izgledom i proporcijama. Da li znate kako su one nastale i zašto su se u manjoj ili većoj mjeri zadržale do danas?
Osnovne proporcije sportskih automobila – izdužena hauba, putnička kabina pomjerena što je više moguće unazad i srazmjerno kratak zadnji dio vozila – formirane su vrlo rano, u prvim decenijama dvadesetog vijeka.
Formu je tada diktirala prije svega funkcionalnost automobila. Motori koji su se nalazili na prednjem dijelu bili su uzdužno orijentisani, a da bi automobil bio brži, bilo je potrebno da ima veći i snažniji motor. To je dovelo do sve dužih hauba kod brzih, sportskih modela.
Ovaj trend je zadržan i kada su sportski automobili tridesetih dobili zatvorene kabine i kada su dizajneri počeli da vode računa i o aerodinamici – zbog potreba za manjim otporom vazduha, imali su i niže suluete. Vremenom, pozicija i orijentacija motora u sportskim automobilima su se mijenjale, ali su prepoznatljive proporcije i dalje ostale manje-više nepromenjene.
Pojava centralno postavljenih motora u sportskim automobilima tokom šezdesetih godina 20. vijeka stvorila je mogućnost da se prednji dio vozila skrati. Ipak, kod mnogih modela dizajneri su zadržali izduženu haubu jer se to povezivalo sa imidžom sportskog automobila ili jednostavno zato što su tako ljepše izgledali.
Jedan od tipičnih primjera iz tog vremena je Lamborghini Miura koja je imala popriječno postavljen V12 smješten iza putničke kabine, a opet prilično dugačak prednji dio.
Pogledajte kako Jim Hall iz Autoline Networka objašnjava evoluciju dizajna sportskih automobila u svom serijalu Design Handbook.
[youtube]JQUmowT_t9w[/youtube]
