Bavarski gradić Nördlingen prvi put se pominje u devetom vijeku. Stanovnici su ga podigli unutar 26 kilometara širokog kratera ugašenog vulkana. Za izgradnju su koristili kamen iz okoline, koji im je djelovao neobično jer se pomalo presijavao.
Tu njegovu “moć” pripisali su uticaju vulkana, i tu priča za njih bila završena. Sve do šezdesetih kada je cijela istorija njihovog mjesta okrenuta naglavačke.
U gradić su stigla dva američka geologa, Eugene Shoemaker i Edward Chao, koji su nakon sprovedenih istraživanja došli do zaključka da grad ne leži na krateru vulkana, nego u krateru asteroida.
Objasnili su i misteriju svjetlucavog kamenja. Na mjestu udara meteora formirala se posebna vrsta kamena – suevit, koji usljed sabijanja već postojećih granitnih blokova sadrži i minijaturne dijamante.
Široki su samo 0,2 milimetra i jedva su vidljivi ljudskom oku. Sve kuće u mjestu izgrađene su od suevita. Shoemaker i Chao su procijenili su da se u kućama, crkvi i drugim objektima nalazi otprilike 72.000 tona dijamanata.
“Sreća je da su dijamanti toliko mali, jer bi crkveni zvonik i ostale zgrade bili odavno opljačkani”, kaže zvonar crkve Horst Lenner.
Meteor prečnika jednog kilometra kretao se brzinom od 25 kilometra u sekundi. U Zemlju je udario prije oko 15 miliona godina i stvorio je krater širine 26 kilometara.
Na svijetu postoji još gradova izgrađenih od materijala nastalog nakon udara meteora, ali nigdje nema takve koncentracije dijamanata kao u Nördlingenu. Krater u njemačkom gradu, od gotovo 20.000 stanovnika, toliko je specifičan i jedinstven da su i američki astronauti sa misija Apolo 14 i Apolo 16 posjetili grad da bi naučili što više o stijenama kakve će zateći i u svemiru i koje bi trebalo da vrate na Zemlju.
“I dan-danas nas pojsećuju ljudi iz Nase i Evropske svemirske agencije”, kaže doktor Stefan Helzl, geolog i direktor lokalnog muzeja.
