S prostora Kosova u redovima ID u Siriji i Iraku bore se ukupno 44 žene, dok ih je iz BiH 60, podaci su Kosovskog centra za bezbjednosne studije.
Najpoznatija Albanka sa Kosova koja se priključila terorističkoj grupi je Qamile Tahiri, stara samo 23 godine. Trenutno je, prema pisanju kosovske štampe, na čelu kampova za obuku žena džihadista “Islamske države” u Siriji, a smatra se i jednom od najradikalnijih žena-ratnika ID sa ovih prostora, prenosi Sputnjik.
Pod njenim patronatom, desetine Albanki sa Kosova, iz Albanije i Makedonije stiglo je u redove Islamske države. Njena desna ruka je Laura Huseini, takođe sa Kosova, koja je u ovu grupu privukla i muža i brata.
Njihova uloga nije samo da budu “nevjeste džihadista”, kako se misli, već mnogo šira i važnija i od učešća u borbama. Njihova uloga je prevashodno vrbovanje novih članova iz cijelog svijeta, i to uglavnom preko interneta.
Sputnjik navodi da ID u svom sastavu ima više brigada koje čine samo žene, od kojih je najpoznatija zloglasna ženska brigada Kansa. Formirana je početkom 2014. godine, a ime je dobila po Kansi, arapskoj pjesnikinji iz najranijih dana islama. Brigada ima više uloga, a osim hakovanja i vrbovanja, bavi se čak i ubistvima i održavanjem strogih pravila života u ovoj grupi, kao što je, na primjer, sprečavanje odnosa muškaraca i žena bez prethodnog dogovora.
Žene, pripadnice ove grupe, imaju između 18 i 25 godina, a među njima ima i mnogo žena sa Zapada, koje su vrbovane preko interneta, i koje su primile islamsku vjeru. Obuka u ovoj brigadi traje oko mjesec dana, članice nose oružje, i mogu da budu borci ili žene koje su neka vrsta policije unutar redova ID. Vođe ove terorističke organizacije smatraju da su žene potrebne njihovoj grupi jer žele da prikažu da su organizovano društvo “zasnovano na porodici po izvornom tumačenju islama”.
Neočekivano, ali u ovu brigadu primaju se prije svega visokoobrazovane žene. Prednost imaju one koje se bave internet tehnologijom, ili su iz ekonomskog sektora, a to su, prije svega, žene sa Zapada. Evropski, a prije svega britanski mediji u više navrata su izneli brojku od 80.000 žena koje su na neki način povezane sa ID ili tako što su se priključile ovoj grupaciji ili im pomažu novčano ili su takozvani spavači u državama Evrope.
Ova najpoznatija ženska džihadistička brigada je u aprilu 2017. objavila video za zapošljavanje ženskih hakera, tvrdeći da je do tada hakovala više od 100 društvenih medija, i to tokom samo jednog mjeseca.
Žene u ovoj vojnoj formaciji su raspoređene prema zaduženjima. Najmlađe čuvaju djecu koja se rađaju u redovima ove terorističke organizacije. Što se Kosova tiče, procjena je da su žene sa ovog područja od 2015. do danas rodile trideset sedmero djece čiji su očevi islamski džihadisti (brakovi sklopljeni po njihovim zakonima). Žene koje imaju do 22 godine zadužene su da na društvenim mrežama pridobiju članove na osnovu “potlačenosti muslimana i njihovih prava”, skupljaju novčanu pomoć i stvaraju ćelije u državama Zapada. Treća grupa zadužena je za poznanstva i “sklapanje brakova” muškaraca koji su u ID-u i žena koje traže muževe.
Na meti su najviše žene iz Amerike, prije svega pripadnice mlađe i siromašnije populacije koja je sklona upoznavanju preko interneta, a uz to još i lakovjerna. Prema američkoj štampi, u oktobru 2014. godine, tri srednjoškolke iz Denvera su pobjegle sa nastave kako bi stigle na let za Siriju, nakon četovanja sa pripadnicama ID-a.
Ovaj problem uočila je i američka vlada, pa je na posebnom okruglom stolu pod nazivom “Žene i terorizam” ne samo ukazala na to nego su pozvani u pomoć i eksperti za državnu bezbjednost, kako bi se našlo rješenje. Diskusija o porastu priključivanja žena ID-u završila se tako što je konstatovano da se pripadnice ID posebno lako infiltriraju u izbjegličke grupe i kampove, što im kasnije otvara prostor za stvaranje mreže na teritoriji na koju stignu.
U izvještaju pod nazivom “Povezanost žena u ekstremnim mrežama”, koji je objavljen u časopisu “Science Advances”, navodi se da i žene iz ID-a imaju “superiornu umreženost” u odnosu na muškarce. Iako muškarci, navodi sagovornik ovog lista, dominiraju u brojevima, ova studija otkrila je da žene imaju “superiornu mrežnu povezanost na kolektivnom nivou”. Prenose regrutne poruke, fajlove, molitve, audio i video propagandu, povezuju udaljene djelove ekstremističke mreže i kanališu fondove, zbog čega su esencijalne za opstanak čitavog sistema.
“Ženske metode regrutovanja umiju da budu i mnogo suptilnije”, objasnio je za ovaj časopis Amarnat Amarsingam, istraživač sa Univerziteta Voterlo, koji je fokusiran na inostrane borce i džihad.
Žene-teroristi nisu fenomen DAEŠ-a. Od militantkinja iz Provincijalne Irske Republike ′70-ih, ′80-ih i ′90-ih godina prošlog vijeka, do žena-samoubica u Šri Lanki devedesetih i dvehiljaditih, žene su igrale ključne uloge u terorističkim organizacijama širom svijeta. Žene imaju mnogo bolju moć ubjeđivanja, ali i kažnjavanja, pa su kao pripadnice DAEŠ-a poznate po svojoj brutalnosti prema onima koji zgriješe i prema zatvorenicima.
