Stiče se utisak da nestabilnosti na Balkani ne doprinose nerješeni sporovi i po koja razmjena teških riječi između država na poluostrvu, već da velike sile, kojima ovaj dio Evrope služi za odmjeravanje snaga i širenje svog uticaja. Osim, sada već davno prisutnih Sjedinjenih Američkih Država i Rusije, sredovečno prisutne Evropske unije, svoj uticaj sada pokušavaju na prošire i Turska i Kina.
Gotovo kao na traci smjenjuju se upozorenja kako političara, tako i analitičara kako je Balkan potpuno nestabilan region, gdje može doći do eksplozije za vrlo kratko vrijeme. Međutim, stiče se utisak da tome ne doprinose nerješeni sporovi i po koja razmjena teških riječi između država na poluostrvu, već da velikim silama Balkan služi za odmjeravanje snaga i širenje svog uticaja. Osim, sada već davno prisutnih Sjedinjenih Američkih Država i Rusije, sredovečno prisutne Evropske unije, svoj uticaj sada pokušavaju na prošire i Turska i Kina.
Sve je počelo krajem prošle godine, kada je bivši britanski diplomata Timoti Les krajem prošle godine lansirao priču o novom mješanju karata i preraspodjeli granica na Balkanu. Potom je bivši britanski ambasador u Beogradu Ajvor Roberts rekao da bi trebalo da dođe do pomjeranja granica same Srbije.
Uskoro su se u polemiku uključili ruski i američki analitičari, u svjetlu izbora Donalda Trampa i da li će doći do promjene politike SAD na Balkanu.
Za Srbe je brzo stiglo otrežnjenje u vidu podrške nove američke administracije kosovskoj nezavisnosti, dok iz Rusije sve vrijeme grmi Sergej Lavrov i njegova portparolka Marija Zaharova u vezi očekivanog pristupanja Crne Gore NATO paktu.
Iz vida ne treba izgubiti i još do kraja ne razjašnjenu situaciju na dan izbora u Podgorici.
Ništa manje haotična situacija nije ni u Bosni i Hercegovini. Proslava Dana Republike Srpske i pokušaj revizije tužbe za genocid protiv Srbije pokazao je koliko se za ovu državu interesuju i SAD, EU, Rusija i Turska.
Upravo Turska, sa svojim neprikosnovenim liderom Redžepom Tajipom Erdoganom, glavobolju zadaje Evropi, ali i sponzoriše kako pokušaj revizije tužbe BiH protiv Srbije, ali i zahtjev Kosova za prijem u Unesko.
Makedonski gordijev čvor čini se više niko ne može da razveže. U ovoj državi trenutno se najupečatljive vidi sudar interesa svjetskih sila.
I dok se uticaj tradicionalno prisutnih sila primjećuje kroz gotovo svakodnevnu tešku retoriku, Kina kroz ekonomiju i investicije gleda da ostvari svoj interes. Svoje prisustvo obznanjuje kroz novi put svile, gradnju puteva i privatizaciju velikih fabrika.
Da Balkan ponovo sve više postaje poligon za odmjeravanje snaga, pokazuju i izjave svjetskih zvaničnika.
Evropski lideri su početkom marta u Briselu izrazili zabrinutost zbog “tenzija i podjela” na Zapadnom Balkanu. Predsjednik Evropskog savjeta Donald Tusk osudio je tada “nezdrave spoljašnje uticaje”.
Britanska premijerka Tereza Mej je izjavila da EU mora “učiniti više da se suprotstavi kampanjama Rusije za destabilizaciju i dezinformaciju, i osigurati da angažovanje Zapada u tom regionu postane vidljivije”.
Potom je njemački “Velt” preneo izjavu Dejvida Mekalistera, šef komiteta Evropskog parlamanta za inostrane poslove, da Rusija vrši politiku destabilizacije situacije u Srbiji kako ne bi dozvolila ulazak balkanskih zemalja u sastav Evropske unije.
Ne treba zaboraviti da je ruski ambasador Aleksandar Čepurin, uoči raspisivanja predsjedničkih izbora u Srbiji, rekao da Moskva sa posebnom pažnjom i interesovanjem prati ovaj proces.
Ovakvo interesovanje velikih sila za ovaj dio Evrope, srbijanski istoričar Čedomir Antić komentariše činjenicom da na Balkanu nikad nije završen Hladni rat. On je za Sputnjik izjavio da Sjedinjene Države, Velika Britanija i NATO to nikada nisu željeli.
Politički analitičar Dragomir Anđelković za Telegraf.rs kaže da se prostor za jačanje uticaja Rusije, Kine i Turske otvorio zbog manjeg interesovanja SAD za ovaj dio Evrope i samim tim slabije podrške Vašingtona EU.
